ترجمه و ویرایش: محمد شفیع
سوالی راجع به هستی و وجود امام زمان علیه‌السلام مطرح است که آیا کسی می‌تواند به این اندازه و به این مدت طولانی زندگی کند؟ چرا غیبت؟ آیا او می‌تواند امام باشد؟ برخی مردم این را آرمان‌گرایانه می‌پندارند و واقع‌بینانه به این قضیه نگاه نمی‌کنند. حقیقت این است که او متولد شده است و روایات مختلف و توضیحات کافی برای تایید این سوالات وجود دارد. برای چشمانی که آرزوی دیدن او را دارند حتی این تفکرات واقعا کافی نیستند و این افراد با تمام وجود قلبی‌شان باور دارند که امام، وجود دارد که آیا شما فکر می‌کنید که امامی در میان ما نیست که ناراحت‌تر از شما به این غیبت و عدم حضورشان در بین مردم باشد درحالی‌که شما می‌دانید ایشان در میان مردم زندگی می‌کنند اما با کردارمان ظهور ایشان را به تاخیر انداخته‌ایم. ما به رسول خدا ایمان و اعتقاد داریم که ایشان دو چیز گران‌بها را در میان امت، باقی گذاشت یعنی قرآن و دیگری اهل‌بیت علیهم‌السلام که از هم جدا نخواهد شد تا در کنار کوثر بهم بپیوندند و نیز این ما را متقاعد می‌کند که امام علی (علیه‌السلام) در سخنی به کمیل می‌فرماید: آری، روی زمین هرگز از کسی که قیام به حجت الهی کند، خالی نخواهد ماند، خواه آشکار و مشهور باشد، یا پنهان و ناشناخته، برای اینکه احکام، دستورات، دلایل و نشانه‌های خداوند از میان نرود. خداوند به وسیله آن‌ها دلایل و نشانه‌های خود را حفظ می‌کند تا به افرادی همانند خود بسپارند و بذر آن را در دل‌‌های کسانی شبیه خود بیفشانند. از این رو معتقدیم که نخستین انسان، حجت خدا بود و آخرین انسان نیز حجت خدا خواهد بود. روایات مشخص در این‌باره موجود هست. گرچه قصد ندارم با مقاله‌ای مختلف به اثبات وجودش بپردازم اما ما باید شک و تردید خودمان را برطرف کنیم. اگرچه با وجود این همه چیز که در روی زمین و اطراف آن وجود دارد که وجود خداوند متعال را مورد اثبات قرار می‌دهد اما باز امروزه هنوز افراد بی‌دینی داریم. بعضی فقط می‌خواهند با استدلال ببینند که امام زمان در روایات صحیح وجود دارد یا نه درحالی‌که این، یک تفکر غلطی است. موقعی که شما در نماز خود نیازهای خود را از خدا طلب کرده و هر هفته سه‌شنبه شب‌ها برای دعای توسل می‌گذرانید و شب به مناجات امام علی (علیه‌السلام) پرداخته و نماز امام زمان می‌خوانید این کارها باعث می‌شود تا شما این احساس را داشته باشید که همواره خداوند با شما هست و نیازی به هیچ مدرکی برای اثبات خداوند ندارید چون این احساس را دارید. ما همین احساس و باور و اعتقاد را به امام زمان داریم که یک روز می‌آید. ما باید خود را با تقوا و پاک کنیم و خود را روز به روز به امام خود نزدیک‌تر و عواطف معنوی خود را برای او با خواندن دعای فرج، گسترش دهیم. آیا ما واقعا یاران و پیروانش هستیم؟ این را از طرف خودم می‌گویم. چطور می‌توانم باشم در حالی که قرآن را نمی‌توانم به طور صحیح بخوانم؟ حتی اگر من عامل بالقوه امام باشم خودم را از کردارهای بد و گناهان هنوز پاک نکرده‌ام. دانستن اینکه من باعث می‌شوم امام دیر ظهور کند و از طرف دیگر این احساس شایسته را برای خود به ارمغان می‌آورم که یاور او هستم این امری متضاد است. می‌دانم در خلال اینکه در حال خواندن این مقاله هستید به ذهن شریفتان خطور می‌کند که چه خطاهایی کردید. در این جهان، سیصد میلیون شیعه وجود دارد و امام زمان (علیه‌السلام) احساس تنهایی می‌کند و روی دوش مبارک خود سنگینی جهانی را که به گناه، آلوده است، تحمل می‌کند. او منتظر فرمان خداوند متعال است و به خاطر کمبود نمی‌آید. با خودت خلوت کن و تصورت این باشد که او الان چه فکری کرده و صبح و شامگاه چه دعایی می‌کند. تصور کن که او ارزو می‌کند که شما بتوانید یکی از از آن یاوران باشید.
امان 54 - ترجمه و ویرایش: محمد شفیع
