وقتی جنازه را نزدیک قبر بر زمین نهادند، دیدم امام رضا علیه السلام به طرف میّت رفت و مردم را کنار زد تا خود را به او رسانید، سپس دست خود را بر سینه او نهاد و فرمود: «ای فلان بن فلان، تو را بشارت باد به بهشت. پس از این ساعت، دیگر وحشت و ترس برای تو نیست».
عرض کردم: فدایت شوم، آیا این میّت را میشناسید و حال آنکه تا به حال شما این بقعه را ندیده و به این دیار نیامدهاید؟
فرمود: ای موسی! آیا نمیدانی که اعمال شیعیان در هر صبح و شام نزد ما عرضه میشود؟
اگر در اعمال ایشان تقصیری دیدیم، از خدا میخواهیم که او را عفو کند و اگر از آنان کار خوب دیدیم از خداوند برای آنان پاداش نیک مسئلت مینماییم.
ای شیعه، چه بخواهی چه نخواهی، امروز که امیر الامرا کسی نیست جز حضرت حجت بنالحسن العسکری علیه السلام، اعمال ما بر آن حضرت در هر صبح و شام عرضه میشود. امام زمان(عج) عین الله و چشم بینای هستی و به مثابه دوربینی است که از همه عالم و آدم، نهان و آشکار، کوچک و بزرگ، مرئی و نامرئی، ملکی و ملکوتی، دنیوی و اخروی فیلم برداری میکند.
حال اگر میخواهی در بغل امام زمان(عج) جا داشته باشی و تو را همچون پدر و مادری مهربان به سینه خود بفشارد، اعمالت را بهگونهای انجام ده که مورد رضایت آن حضرت باشد.
شبی با من بیا و همنوا شو
امیرا همنشین این گدا شو
اگر دلگیری از اعمال زشتم
به جان مادرت از من رضا شو
* . کارشناس مباحث مهدويت.
. بحار الانوار، ج49، ص98.
عباس رمضانعلی زاده ـ دوماهنامه امان 26