دعاهایی مثل: «اللهم اجعلنا من خیر انصاره و اعوانه» و نیز «اللهم اجعلنا من شیعته» که عموماً برگرفته از ادعیه خاص حضرت، مثل دعای عهد، ندبه یا دعاهای دیگر منتسب به امام زمان(عج) است.
نمیدانم شما از این دعاها استفاده میکنید یا نه؟ اما آیا تا حالا به این فکر کردهایم که برای رسیدن به این جایگاه یا مرتبه چه باید کنیم؟ آیا صرف اینکه در نماز برای تعجیل فرج دعا کنیم، کفایت میکند؟
البته این مسئله را نباید نادیده گرفت که دعا عامل بسیار مؤثری در امور است ؛ اما به تنهایی اثر گذار نیست. مثل اینکه بگوییم شرط لازمی برای امری وجود دارد، اما این شرط لازم، کافی نیست.
اما نکتهای که میخواهم کمی به آن توجه و دقت کنیم، این است که چرا میخواهیم سرباز آقا شویم؟ چرا میخواهیم از همراهان و یاران ایشان شویم؟ به نظرم میرسد اگر هر کدام از آدمهایی که این دعا را در نمازها، توسلات و خواستههایشان میخوانند، بتوانند به این سوال پاسخ دهند و خودشان را با ادلّه منطقی و نه احساسات صرف، قانع کنند، در راه رسیدن به هدف، توفیق بیشتری پیدا میکنند.
در روایات آمده که کسی که به رحمت بخشندهاش امیدوار است، به خواستهاش میرسد. مقدمه رسیدن به امید هم یقین در خواسته است؛ که اگر یقین نداشته باشی، نمیدانی که چه میخواهی و همین عامل، ناخواسته، سردرگمی و در نتیجه، ناامیدی را به همراه میآورد.
نکته دیگری که مهمتر از قسمت قبل است، یک اصل صرفاً دینی و اعتقادی نیست، و آن این که اگر انسان برای رسیدن به یک هدف و خواسته، در مورد درستی و صحیح بودن آن به نتیجه برسد و یقین حاصل کند، قطعاً برای محقق شدن آن هم از تلاش و کوشش فرو گزار نخواهد کرد. اگر انسان با عقل منطقی خودش به این درجه از یقین برسد که باید همراه و یاور امامش باشد، در این مسیر و برای رسیدن به این هدف والا، زحمت فراوان میکشد و این عامل هم در رسیدن به جایگاه و مقام، او را کمک میکند.
اگر بخواهیم، آنچه گفتیم را خلاصه کنیم، باید بگوییم: رسیدن به یقین و دلیلی منطقی برای چرایی کار است که ما را برای رسیدن به هدف یاری میدهد و شاید هم این امر، تسریعکننده برای رسیدن به جایگاه مورد نظر باشد.
انشاء الله که هرکدام از ما بدانیم که چه میخواهیم و در مورد چرایی آن، یقین حاصل کنیم و تک تک ما عامل تعجیل در فرج حضرت باشیم.
*. سردبیر نشریه آینده سازان
- در برخی از روایات داریم که دعا بر قضا و قدر هم اثر گذار است.
- آیهای هم در قرآن داریم که میفرماید: «لاتقنطوا من رحمت»
سید مجتبی مومنی ـ دوماهنامه امان شماره 30