یك جاده، هر چه بیشتر پیچ و خم داشته باشد، احتمال گمراهی و بیراهه رفتن در آن، بیشتر است و در نتیجه به تابلوها و علائم راهنمایی بیشتری نیاز خواهد بود.قرآن و اهل‌بیت و امام زمان(عج) همانند علائم راهنمایی هستند. بهره‌مندی از این علائم، به این شرط است كه شخصی كه در جاده است، اهل هدایت باشد و دوست داشته باشد كه سلامت به سر منزل مقصود برسد.
موهای سر، ریش، مژه و ابرو، همه در كنار هم و در یك صورت قرار دارند و همه به نحوی در حال رشد هستند و در حالی كه موهای سر و ریش، دائما در حال رشد و تغییرند، اندازه موی مژه در طول سال‌های متمادی، تقریباً ثابت باقی می‌ماند؛ با اینكه همه آنها از یك پوست و گوشت و خون و غذا و اكسیژن تغذیه می‌كنند. اراده و قدرت خداوند بر این تعلق گرفته كه در یك صورت، یك مو، ثابت و در كنار آن، موی دیگری، متغیر باشد.
عُمر انسان‌ها نیز همین‌گونه است. خداوند برای حضرت نوح علیه السلام عمری هزار ساله و برای اصحاب كهف، خوابی سیصد ساله قرار داد. خداوندی كه قادر است موی مژه را در صورت، بدون تغییر نگه دارد و عمر و خواب چندصد ساله به انسان بدهد، می‌تواند به امام زمان(عج) عمر طولانی بدهد و تا فراهم شدن زمینه ظهورش، او را زنده نگه دارد.
قلب
بدن انسان‌ها از میلیاردها سلول تشكیل شده است. همه این سلول‌ها در سراسر بدن با یك مركز فرماندهی، ارتباط دارند؛ به همین جهت اگر شما سوزنی را به سر انگشتان بزنید، یعنی یكی از چند میلیارد سلول را زخمی كنید، فوراً به مركز فرماندهی، اطلاع داده می‌شود و آن مركز، آن را حس می‌كند.
چندین میلیارد انسان هم به امام زمان(عج) وصل‌اند و همه آنان، تحت ولایت و فرماندهی او هستند. خود تو، یكی از این مجموعه چند میلیاردی هستی كه امام، فرمانده و قلب آنهاست. وقتی كار ثواب و یا ـ خدای‌ناكرده ـ گناه می‌كنی، فوراً به آن حضرت منتقل می‌شود، از این‌رو، امام مطابق روایات، وقتی مؤمنان كار خوب می‌كنند خوشحال می‌شود و برایشان دعا می‌كند و هرگاه مرتكب گناه شوند، ناراحت شده و برایشان استغفار می‌كند.
امید
وقتی هنوز به درب برقی نرسیده‌ای، می‌بینی بسته است، ولی همین كه به آن نزدیك می‌شوی، باز می‌شود. برای درب، هیچ تفاوتی نمی‌كند كه چه كسی هستی و از كجا می‌آیی، كوچك هستی یا بزرگ، سفیدی یا سیاه، پاك هستی یا آلوده؛ بلكه هر چه باشی، به روی تو گشوده می‌شود.
درگاه و دستگاه خداوند نیز چنین است؛ هر چه باشی و هر كه باشی، تو را می‌پذیرد. امام زمان(عج) هم مثل خداوند، رفتار می‌كند؛ یعنی هر كسی كه به او رو كند، او را می‌پذیرد و آغوش خود را به روی او می‌گشاید. هر كس كه به اهل‌بیت اقبال كند، حتی اگر در حق آنان جفا كرده باشد، باز هم او را می‌پذیرند.
پرچم
یك جاده، هر چه بیشتر پیچ و خم داشته باشد، احتمال گمراهی و بیراهه رفتن در آن، بیشتر است و در نتیجه به تابلوها و علائم راهنمایی بیشتری نیاز خواهد بود.
قرآن و اهل‌بیت و امام زمان(عج) همانند علائم راهنمایی هستند. بهره‌مندی از این علائم، به این شرط است كه شخصی كه در جاده است، اهل هدایت باشد و دوست داشته باشد كه سلامت به سر منزل مقصود برسد. هر جا كه تابلو می‌گوید سرعت نباید بیشتر از هشتاد كیلومتر باشد، به آن توجه كند؛ نه اینكه با سرعت غیرمجاز، حركت و هر طور كه دلش خواست، رانندگی كند. چنین فردی كه به علائم توجه نمی‌كند، حتی ممكن است به رانندگانی كه به علائم توجه می‌كنند، نسبت نادانی و عقب‌ماندگی بدهد. بنابراین اگر كسی دوست دارد كه راه الهی را طی كند، امام زمان(عج) پرچم و تابلو هدایت او است: «من شاء أن یتخذ الی ربه سبیلا» .
. فرقان، 57.
محمد یوسفیان ـ دوماهنامه امان شماره 31
