آری، قرآن مجید، ثقل اکبر است و سفره گسترده الهی، و ائمه اطهار علیهم السلام ثقل اصغرند و سفره‌دار؛ اما فاجعه این است که مسلمانان، قرآن را به بازی گرفته‌اند. ما در میان جوّ و همراه جریانی که به قرآن روی آورده، به این بازی کشیده شده‌ایم تا خودی نشان بدهیم و وقت‌های بیکاری را با آن سرگرم باشیم!
آری، قرآن مجید، ثقل اکبر است و سفره گسترده الهی، و ائمه اطهار علیهم السلام ثقل اصغرند و سفره‌دار؛ اما فاجعه این است که مسلمانان، قرآن را به بازی گرفته‌اند. ما در میان جوّ و همراه جریانی که به قرآن روی آورده، به این بازی کشیده شده‌ایم تا خودی نشان بدهیم و وقت‌های بیکاری را با آن سرگرم باشیم!
این گناهی است که ما را به سیاهی کشانده و به خستگی و نفرت رسانده است. این است گناه ما؛ بازی با کتابی که برای رها کردن انسان از بازی‌ها آمده و سرگرم شدن با نوری که به خاطر روشن کردن شب قدر ما و راه دراز ما فرستاده شده است. ما به جای اینکه با آن نور نگاه کنیم، به آن نگاه کرده‌ایم و به جای رفتن با آن در خود آن مانده‌ایم. و به جای درس گرفتن از قرآن، برای درس دادن به آن، به پا خاسته‌ایم. خدا کند که این نوع برخورد با قرآن، در وجودمان خستگی و نفرت و وازدگی نیافریند. آری؛ چشم‌ها را باید شست، جور دیگر باید دید... باید ضرورت وحی و قرآن را با تمام وجود احساس کنیم. باید احساس کنیم که این قرآن است که به ما چگونه راه رفتن، چگونه فکر کردن، چگونه زندگی کردن و چگونه معامله کردن را می‌آموزد.
باید با تمام وجود احساس کنیم که بدون قرآن نمی‌توان نفس کشید و باید درک کنیم که بدون قرآن رسیدن به حیات طیبه امکان‌پذیر نیست.
تنها خداست که خوبی‌ها را به انسان می‌دهد، دیگران از او می‌گیرند و از او پل می‌سازند. بنابر این قرآن، هم خوبی را نشان می‌دهد و هم، راه رسیدنش را؛ منتها برای رسیدن به خوبی‌ها باید از خوشی‌ها گذشت؛ چرا كه: «لَن تَنَالُواْ الْبِرَّ حَتَّى تُنفِقُواْ مِمَّا تُحِبُّونَ... ؛ هرگز شما به نیكوكاری نمی‌رسید، مگر از آن چه دوست می‌دارید انفاق كنید.»
بنابراین نیكوكاران برای رسیدن به خوبی‌ها از خوشی‌ها می‌گذرند. به عنوان مثال، خربزه برای یک مریض، خوش است، ولی خوب نیست. در مقابل، دارو برای او خوب است، ولی خوش نیست. چنانكه می‌گویند:
اگر لذت ترکِ لذت بدانی دگر لذت نفس، لذت ندانی
بارالها! می‌دانیم بدون معرفت امام عصر(عج) بهره بردن از برکات قرآن غیر ممکن است. از تو می‌خواهیم كه با ظهور حضرتش، بهره‌مندی ما از برکات قرآن را صد چندان فرمایی.
. انعام، 92.
. انعام، 155.
. ص، 29.
. آل عمران، 92.
احمد افتخاری اكمل ـ دوماهنامه امان شماره 31
