ایام غیبتش زیاد و مدّتش طولانی می‌شود. پس مخلصان، در انتظار قیامش باشند؛ شكّاكان، انكارش كنند؛ منكران یادش را استهزا كنند؛ تعیینكنندگان وقت ظهورش، دروغ گویند؛ شتا‌ب‌كنندگان در ظهورش هلاك شوند و تسلیمشوندگان در آن، نجات یابند
حضرت جواد الائمه علیه السلام فرمود: « امام پس از من، فرزندم علی (امام هادی) است. دستور او، دستور من و سخن او، سخن من و طاعت او، طاعت من است و امام پس از او، فرزندش (امام)حسن است. دستور او، دستور پدرش و سخن او، سخن پدرش و طاعت او، طاعت پدرش می‌باشد» سپس سكوت كرد.
(روایت کننده حدیث می‌گوید) گفتم: «ای فرزند رسول خدا! امام پس از امام حسن عسکری كیست؟» او به شدّت گریست و سپس فرمود: «پس از حسن، فرزندش قائم به حقّ، امام منتظَر است». گفتم: «ای فرزند رسول خدا! چرا او را قائم میگویند؟» فرمود: «زیرا او پس از آنكه یادش از بین برود و اكثر معتقدین به امامت او، از وی برگردند، قیام میكند». گفتم: «چرا او را منتظَر میگویند؟» فرمود: «زیرا ایام غیبتش زیاد و مدّتش طولانی می‌شود. پس مخلصان، در انتظار قیامش باشند؛ شكّاكان، انكارش كنند؛ منكران یادش را استهزا كنند؛ تعیینكنندگان وقت ظهورش، دروغ گویند؛ شتا‌ب‌كنندگان در ظهورش هلاك شوند و تسلیمشوندگان در آن، نجات یابند».
كمال الدین و تمام النعمه، ج 2، ص 378 .
دوماهنامه امان شماره 32
