قال الامام الْحُسَيْنُ علیه السلام: «مِنَّا اثْنَا عَشَرَ مَهْدِيّاً أَوَّلُهُمْ أَمِيرُ الْمُؤْمِنِينَ عَلِيُّ بْنُ أَبِي طَالِبٍ وَ آخِرُهُمُ التَّاسِعُ مِنْ وُلْدِي وَ هُوَ الْإِمَامُ الْقَائِمُ بِالْحَقِّ يُحْيِي اللَّهُ بِهِ الْأَرْضَ بَعْدَ مَوْتِها وَ يُظْهِرُ بِهِ دِيْنَ الْحَقِ عَلَى الدِّينِ كُلِّهِ وَ لَوْ كَرِهَ الْمُشْرِكُونَ لَهُ غَيْبَةٌ يَرْتَدُّ فِيهَا أَقْوَامٌ وَ يَثْبُتُ فِيهَا عَلَى الدِّينِ آخَرُونَ فَيُؤْذَوْنَ وَ يُقَالُ لَهُمْ مَتى هذَا الْوَعْدُ إِنْ كُنْتُمْ صادِقِينَ؟ أَمَا إِنَّ الصَّابِرَ فِي غَيْبَتِهِ عَلَى الْأَذَى وَ التَّكْذِيبِ بِمَنْزِلَةِ الْمُجَاهِدِ بِالسَّيْفِ بَيْنَ يَدَيْ رَسُولِ اللَّهِ؛
از خاندان ما دوازده مهدى خواهد بود كه اوّلين آنها اميرالمؤمنين علی بن أبی طالب و آخرين آنها نهمين از فرزندان من است و او امام قائم به حقّ است که خداوند به واسطه او زمين را پس از مرگش زنده كند و دين حقّ را به دستش بر همه اديان چيره نمايد گرچه مشركان خوششان نیايد؛ غيبتی خواهد داشت كه گروه‌هایی در آن از دین بر می‌گردند و ديگرانى در آن استوار می‌مانند و اذيّت شوند و به ایشان گفته می‌شود: اگر راست میگوئيد اين وعده چه وقت عملی شود؟ بدانيد كسی كه در دوران غيبتش بر اذیت و تكذيب، صابر باشد همچون مجاهدى است كه با شمشير در پيش روى رسول خداصلی الله علیه و آله (با دشمنانش) جهاد كرده است.
كمال الدين و تمام النعمة، ج1 ، ص 317
دوماهنامه امان شماره 48
