الامام الصادق علیه السلام: «أَنَّ یوْمَ النَّیرُوزِ هُوَ الْیوْمُ الَّذِی أَخَذَ فِیهِ النَّبِی لِأَمِیرِ الْمُؤْمِنِینَ الْعَهْدَ بِغَدِیرِ خُمٍّ فَأَقَرُّوا لَهُ بِالْوَلَایه فَطُوبَى لِمَنْ ثَبَتَ عَلَیهَا وَ الْوَیلُ لِمَنْ نَكَثَهَا...وَ هُوَ الْیوْمُ الَّذِی فِیهِ یظْهَرُ قَائِمُنَا أَهْلَ الْبَیتِ وَ وُلَاه الْأَمْرِ وَ یظْفِرُهُ اللَّهُ بِالدَّجَّالِ فَیصْلِبُهُ عَلَى كُنَاسَه الْكُوفَه وَ مَا مِنْ یوْمِ نَیرُوزٍ إِلَّا وَ نَحْنُ نَتَوَقَّعُ فِیهِ الْفَرَجَ لِأَنَّهُ مِنْ أَیامِنَا حَفِظَهُ الْفُرْسُ وَ ضَیعْتُمُوهُ؛
نوروز همان روزی است كه پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله در غدیر خم براى أمیر المؤمنین علیه السلام بیعت گرفت و به ولایت او اقرار كردند. پس خوشا بر کسی كه بر آن ثابت ماند و واى بر آن كه آن را بشكند؛ و(نوروز)... روزی است كه قائم ما اهل بیت با كارگزارانش ظهور كند و خدا او را بر دجّال پیروز گرداند و او را بر كناسه كوفه دار زند. هیچ نوروزى نیاید جز آن كه ما در آن توقع فرج داریم، زیرا آن از روزهاى ما است كه مردم فارس آن را نگهداشتند و شما آن را ضایع و گم كردید».
وسائل الشیعه، ج8 ، ص173
دوماهنامه امان شماره 47
