در هر کجا که هستیم آن‌جا را محور عالم بدانیم و با همه وجود زمان را بشناسیم؛ دشمنان زمان را بشناسیم؛ سست عنصر و منفعل نبوده به امام خود و نائب او و ولی فقیه خویش اعتماد و عملاً اطاعت کرده، سخن او و نگاه و عاقبت‌اندیشی او را با عمق جان باور کرده، لحظه‌ای سستی به خرج نداده، خنجر دشمن را پشت لبخند او ببینیم و همین تلاش برای نشست و لبخند را نشان‌گر ضعف و اضمحلال او بدانیم.
جدا از نام سال آتی، بحث اقتصاد مقاومتی مدت‌هاست که مطرح است؛ بنابراین این موضوع باید از منظر منتظران نیز مورد بررسی قرار گیرد.
اقتصاد مقاومتی نگاه استقامتی و عزیزانه می‌خواهد. اگر كسی عزیز بود و عزیزانه به هستی نگریست این نگاه مقاومتی، اقتصادی نیز مقاومتی در پی خواهد داشت. روی پای خود می‌ایستد و به دستاورد خود متوجه است.
مقاومت یا دین‌داری می‌خواهد یا آزاده بودن. بر فرض دین‌دار هم نباشد آزادگی اجازه ذلت نمی‌دهد. اصلاً عزت و نفوذ ناپذیری ویژگی مؤمنین است.«إن العزة لله و لرسوله و للمؤمنین».
مؤمن با اتكا به خدا نه می‌ترسد و نه می‌هراسد. با تكیه بر او به خود باوری و اعتماد به نفس می‌رسد. می‌داند خدایش، او را یاری می‌كند. می‌داند «إن الله یدافع عن الذین آمنوا».
آنچه او را نگران می‌كند دشمن یا رقیب نیست. دغدغه ضعف ایمان و سستی و غفلت از خداست، چون تمام توانایی‌هایش از خداست و با اعتماد بر او و تمام ضربه پذیری و شكست او در از دست دادن قدرت هستی و خالق و قادر هستی است.
برای تحقق اقتصاد مقاومتی یا هر امر مقاومتی، بخش‌نامه، كارساز نیست هرچند امر مولوی یا تذكر لازم است اما مهم مقاومت است و استقامت. توکل به خدا، روح قوی، اعتماد به نفس، خود باوری، تكیه بر محرومان و مستضعفان، بندگی یا آزادگی می خواهد.
اگر رهبران جامعه این گونه نباشند و یا خواص و تأثیرگذاران، به رهبران كمك نكنند؛
اگر ترس از دشمن یا توقع محبت و طمع به دشمن و خیا‌ل‌پردازی، جای واقع‌نگری و خود باوری را گرفت ؛
اگر اطاعت پذیری از ولایت صرفاً شعاری یا تعارف یا ژست شد؛
اگر احساس خستگی و خمودی انقلابیون را در برگرفت؛
اگر غفلت و خواب آلودگی و هوای نفس، خدای ناكرده رجال را احاطه كرد البته نتیجه جز عدم كار جهادی چیزی نخواهد بود؛ در حالی كه جهاد، مایه عزت است.
وقتی عزت و رفتار مؤمنانه از ما رخت بر بست؛
وقتی ترس و طمع ما را احاطه كرد؛ بزرگترین پیر و مراد نیز كاری از پیش نخواهد برد. علی علیه السلام می‌ماند و حوض كوثرش ؛ علی علیه السلام می‌ماند و دشمنی‌ها و جنگ‌های پی در پی كه اكثر آن دشمنی و جنگ‌ها و جنگ‌جویان را خودی‌ها و همراهان دیروز و امروز تشكیل می‌دهند. جنگ‌هایی كه اسیران عشق به جاه و مقام، یا آنانی كه در مقابل تیز بینی و بصیرت، دچار توهم فهم و اجتهاد شده‌اند سردمدار آنند.
اگر توهم فهم و اجتهاد با بی‌اعتمادی به ولی، گره خورد، نتیجه طلب‌كاری. پرخاش‌گری و حتی رویارویی در مقابل اوست. این‌جاست كه تزویر به مدد جهل می‌آید.
بی بصیرتی، بستری می‌شود برای آگاهان عنود و لشكریان باطل و تو می‌بینی كرور كرور آدمی با چهره و جمال حق‌نما- كه حتی به شك و تردید می‌افتی- جاده صافكن‌های حكمیت و برگشت مالك از آخرین خاكریز و از كنار خیمه معاویه می‌گردند.
وقتی پای منافع آمد، ناباورانه پیروزی جنگ بدر به شكست احد مبدل می‌شود؛
ناجوانمردانه، دندان مبارك پیامبرصلی الله علیه و آله می‌شكند؛
و اگر فقط صدمه جسمی بود شاید تحمل پذیرتر بود كه انواع تهمت‌ها و هجمه‌ها پیامبر اکرم و نزدیكان و اهل‌بیت او را در برگرفت.
وقتی غفلت، سستی، مصلحت‌سازی و مصلحت‌یابی، رخ نمود، حتی شهادت بانویی چون حضرت زهراسلام الله علیها هم حرکتی به جامعه و خواص تأثیرگذار جز تأسف نمی‌دهد و ولیّ خدا، مجبور به تحمل می‌شود تا اصل دین بماند.
همه این‌ها برای آن است که در هر کجا که هستیم آن‌جا را محور عالم بدانیم و با همه وجود زمان را بشناسیم؛ دشمنان زمان را بشناسیم؛ سست عنصر و منفعل نبوده به امام خود و نائب او و ولی فقیه خویش اعتماد و عملاً اطاعت کرده، سخن او و نگاه و عاقبت‌اندیشی او را با عمق جان باور کرده، لحظه‌ای سستی به خرج نداده، خنجر دشمن را پشت لبخند او ببینیم و همین تلاش برای نشست و لبخند را نشان‌گر ضعف و اضمحلال او بدانیم.
1. منافقون/ 8.
2. حج/ 38.
. مقام معظم رهبری: «در جمهورى اسلامى، هرجا كه قرار گرفتهايد، همانجا را مركز دنيا بدانيد»؛ 05/ 12/ 1370. «هركس در هر جا مسؤولیتی دارد باید خود را در میدان بزرگ رویارویی ملت ایران با دشمنان اسلام و انقلاب ببیند و با این نگاه وظایف خود را انجام دهد»؛ ۱۳۹۰/۰۳/۰۸.
4.مقام معظم رهبری: «لبخند فریب‌گرانه دشمن، کسی را دچار خطا نکند»؛ ۱۳۹۲/۰۸/۱۲.
دکتر محمد صابر جعفری ـ دوماهنامه امان شماره 47
