اگر از میزان تأثیر و جهت دادن به خیلی از برنامه‌ها هم خواسته باشیم بین این انقلاب با انقلاب‌های معاصر مقایسه داشته باشیم، در می‌یابیم که بی‌نظیر است و کتاب گینس می‌تواند برخلاف سیاست‌هایش؛ به حقایق توجه نموده و با ثبت انقلاب ایران به جهت مشارکت ملت و رهبر قیام و دستاوردهایش، ارزش و اعتبار و آبروی کتابش را افزایش دهد.
ثبت‌نام در کتاب گینس، آرزوی بعضی‌هاست. برخی‌ها علاقه دارند هر جور شده در رکوردهای جهانی گینس نامشان درج شود؛ کتابی که مجموعه‌ای از رکوردهای بین‌المللی و هر سال با رکوردهای تازه، تجدید چاپ می‌شود. معمولاً ثبت رکوردها در این کتاب با حضور نمایندگان گینس صورت می‌گیرد. برای بررسی هر رکورد توسط کارشناسان گینس باید مبلغی قابل توجهی به حساب این مؤسسه ریخته شود. این مبلغ جدا از هزینه‌هایی است که باید برای مسافرت کارشناسان گینس پرداخت شود. می‌توان درخواست ثبت رکورد را به صورت آنلاین در وبسایت گینس انجام داد.
اما آیا می‌توان کاری کرد که بدون پرداخت هزینه، اسمی در آن سرا در آورد؟ آیا می‌توان به جای آنکه کتاب گینس مایه افتخار باشد، نام کسی مایه ارزش ان کتاب باشد؟ آیا می‌دانستید این مسئله توسط حضرت امام خمینی (ره) صورت گرفته است؟آیا می‌دانستید نام امام در کتاب گینس سال 2012 میلادی، دو بار به عنوان رهبری محبوب، ثبت شده و از مراسم تشییع امام خمینی به عنوان بیشترین تعداد شرکت کننده نام برده شده است. به نوشته گینس، 10 میلیون و 200هزار نفر در این مراسم شرکت داشته‌اند که در حدود یک ششم جمعیت آن زمان ایران بوده است. این امر به جای آنکه به ایشان ارزش ببخشد به آنها آبرو داده است و وقتی نام امام در وبسایت گینس ثبت شد معلوم شد یک انسان چه مقدار می‌تواند عزیز باشد.
اگر خواسته باشیم حقیقت نگر باشیم، فقط بدرقه امام (ره) بی‌نظیر نبود بلکه استقبال از ایشان در 12 بهمن 1357 و رأی دادن به طرح فکری نظام در 12 فروردین 1358، بی‌نظیر است. 98درصد در همه‌پرسی و رفراندوم این انقلاب شرکت کردند و این میزان مشارکت در هیچ جای جهان تاکنون رخ نداده است.
اگر از میزان تأثیر و جهت دادن به خیلی از برنامه‌ها هم خواسته باشیم بین این انقلاب با انقلاب‌های معاصر مقایسه داشته باشیم، در می‌یابیم که بی‌نظیر است و کتاب گینس می‌تواند برخلاف سیاست‌هایش؛ به حقایق توجه نموده و با ثبت انقلاب ایران به جهت مشارکت ملت و رهبر قیام و دستاوردهایش، ارزش و اعتبار و آبروی کتابش را افزایش دهد.
محمد رضا فؤادیان ـ دوماهنامه امان شماره 46
