رفتار نیک با فرزندت، از او انسانی با شخصیت می‌سازد. انسانی که مهدی‌جو و مهدی‌پو خواهد بود. اگر دوست داری که فرزندت، سرباز امام زمان (عج) شود، فرزندت را با رفتاری مهدی‌پسند، تربیت کن که امام عصر (عج) بهترین است و بهترین‌ها را دوست دارد.
کودکت را به مسجد و حسینیه و به جشن‌ها و مراسم عزاداری اهل بیت می‌بری. تشویق می‌کنی که نماز بخواند؛ قرآن، یاد بگیرد و انسانی معتقد و متدین شود. وقتی که در پارک یا مهد یا در خانه، با کودکان دیگر و یا خواهر و برادرش بازی می‌کند، شور و نشاط کودکانه آنها، تو را سر ذوق می‌آورد و دنیای پاک کودکی را تحسین می‌کنی. اما ناگهان صدای جیغ بنفشی را می‌شنوی و اشک‌های غلتان روی صورت کودکت، تو را به سمتش می‌کشاند. بهانه آن جیغ و آن باران اشک، زورگویی خواهر، برادر بزرگ‌تر و یا کودکی است که با قلدری می‌خواست حرفش را به کرسی بنشاند. واسطه‌گری می‌کنی اما او سرکش است و حرفت را گوش نمی‌دهد. اهل تنبیه بدنی هم نیستی. با زبان خوش تو، رام نمی‌شود و تو، عصبی می‌شوی. کظم غیض نداری. دهانت که باز می‌شود، موقعیت خود را فراموش می‌کنی و مانند اسپند روی آتش به جلز و ولز می‌افتی؛ بدجنس! زورگو! حسود! سنگدل و... یزید! شمر! حرمله! و...؟!
اندکی فکر کن. معرکه و مشاجره بچه‌ها را بارها دیده‌ای و حرف‌های زشت و رکیک این چنینی را هم شنیده‌ای. اما یک سؤال! چرا این حرف‌ها، این القاب و اسم‌ها؟! مگر این‌ها همان‌هایی نیستند که در تاریخ بشریت، با ننگ و تنفر از آنها یاد می‌شود؟ مگر این‌ها، همان دشمنان و بدعت‌گزاران دین اسلام نیستند؟ آیا این‌ها، همان‌هایی نیستند که در زیارت عاشورایی که دست دلبندت را می‌گیری و در محفلی معنوی حاضر می‌شود تا با آن آشنا شود، قرائت می‌کنی؟ «اللهم العن یزید خامساً و العن عبیدالله بن زیاد و ابن مرجانه و عمر بن سعد و شمراً/ و آل ابی سفیان و آل زیاد و آل مروان الی یوم القیامه». مگر با کودکت همنوا نمی‌شوی که در هر بار قرائت، آنها را لعن و نفرین کنی؟ نمی‌دانی که آنها منفور هستند و شایسته نیست کودک شیعه‌ات را با القاب و نام‌هایی خطاب کنی که ناپاکند؟ نمی‌دانی که سزاوار نیست دلبندت را با چنین رفتاری، پرورش بدهی؟ آیا می‌دانی که این رفتارت بر روحیه و شخصیت او تأثیر گذار است و در اسلام به شدت نهی شده است؟ این رفتار آن چنان ناپسند است که امام باقر علیه السلام فرمود: «شیطان چون بشنود کسی هم نام دشمنان ما را صدا می‌کند، به وجد و طرب و پایکوبی در می‌آید».
رفتار نیک با فرزندت، از او انسانی با شخصیت می‌سازد. انسانی که مهدی‌جو و مهدی‌پو خواهد بود. اگر دوست داری که فرزندت، سرباز امام زمان (عج) شود، فرزندت را با رفتاری مهدی‌پسند، تربیت کن که امام عصر (عج) بهترین است و بهترین‌ها را دوست دارد.
. وسائل الشیعه، ج15.
محدثه علی‌جان زاده ـ دوماهنامه امان شماره 45
