كسی را نیافتی كه تو را (به نزد من) راهنمایی كند؟!... نه (این چنین نیست)، لیكن شما اموالی فراوان انباشتید و ضعفای مؤمنین را به زحمت افكندید و پیوند رحمی كه در میان خود داشتید، قطع كردید، دیگر (و در این صورت)، چه عذری برای شما خواهد ماند؟»
قُلْتُ: یا سَیدِی، لَمْ أَجِدْ مَنْ یدُلُّنِی إِلَی الْآنَ. قَالَ لِی: لَمْ نَجِدْ أَحَداً یدْلُّكَ؟ ثُمَّ نَكَثَ بِإِصْبَعِهِ فِی الْأَرْضِ، ثُمَّ قَالَ: لَا وَ لَكِنَّكُمْ كَثَّرْتُمُ الْأَمْوَالَ، وَ تَجَبَّرْتُمْ عَلَی ضُعَفَاءِ الْمُؤْمِنِینَ، وَ قَطَعْتُمُ الرَّحِمَ الَّذِی بَینَكُمْ، فَأَی عُذْرٍ لَكُمْ الْآنَ؟
امام عصر (عج) خطاب به علی بن ابراهیم بن مهزیار در ضمن دیدار با وی فرمود: «ای اباالحسن! ما شب و روز در انتظار تو بودیم! چه چیزی باعث تأخیر تو در تشرف به سوی ما شد؟»
عرض کردم: آقای من! تاكنون كسی را نیافته‌ام كه مرا به نزد شما راهنمایی كند؛ امام فرمود: « كسی را نیافتی كه تو را (به نزد من) راهنمایی كند؟!... نه (این چنین نیست)، لیكن شما اموالی فراوان انباشتید و ضعفای مؤمنین را به زحمت افكندید و پیوند رحمی كه در میان خود داشتید، قطع كردید، دیگر (و در این صورت)، چه عذری برای شما خواهد ماند؟»
دلائل الإمامه، ص542
دوماهنامه امان شماره 45
