قال رسول الله صلی الله علیه و آله: «طُوبَی لِمَنْ أَدْرَكَ قَائِمَ أَهْلِ بَیتِی وَ هُوَ یأْتَمُّ بِهِ فِی غَیبَتِهِ قَبْلَ قِیامِهِ وَ یتَوَلَّی أَوْلِیاءَهُ وَ یعَادِی أَعْدَاءَهُ ذَاكَ مِنْ رُفَقَائِی وَ ذَوِی مَوَدَّتِی وَ أَكْرَمِ أُمَّتِی عَلَی یوْمَ الْقِیامَه؛
خوشا به حال کسی که قائم اهلبیتم را درک نماید و در زمان غیبت و قبل از قیامش، به او اقتدا کرده و دوستانش را دوست بدارد و با دشمنانش دشمنش ورزد. آنها از رفقیانم و شایسته مودت و دوستیم و گرامیترین امتم در روز قیامت هستند».
الغیبهطوسی، ص456
دوماهنامه امان شماره 45