ما كه امیدواریم كه یك جلوه ولو بسیار ناقصی از ولایت، ولایت علیعلیه السلام در كشور ما شده باشد، ما باید توجه بكنیم، كافی ندانیم اینكه ما تظاهر میكنیم و شعار میدهیم و چه، اینها كافی نیست. دولت واقعاً باید با تمام قدرت آن طوری كه علیعلیه السلام برای محرومین دل میسوزاند، این هم با تمام قدرت دل بسوزاند برای محرومین، مثل یك پدری كه بچههایش اگر گرسنه بمانند، چطور با دل افسرده دنبال این میرود كه آنها را سیر بكند، یك دولت تابع امیرالمؤمنین باید اینطور باشد. الحمد للَّه هستند، البته من نمیگویم كه كسی میتواند مثل حضرت امیر باشد. خود او هم گفت كه شما نمیتوانید، نمیتوانیم هم واقعاً، اما اعانت كنیم ما او را به ورع و تقوا، اعانت كنیم به اینكه تا آن اندازه كه میتوانیم.
**
... جمعیت ایران یك قدرت اسلامی بزرگ است كه ان شاء اللَّه اگر با همین وضع باقی باشد، به همین انسجام باقی باشد، طرفداری از دولتشان بكنند، طرفداری از مجلسشان بكنند و پشتیبان باشند برای جنگهایی كه در این كشور به بار آوردهاند، اگر اینها به همین حال باشند، آن وقت یك پردهای از مقام ولایت در این كشور جلوه پیدا كرده است. كوشش كنید بر اینكه، كوشش بكنند همه جمعیتها و ارگانها و همه نهادهای اسلامی در اینكه این تبعیت از مرام علیعلیه السلام را حفظ كنند و به پیش ببرند.
**
همه توجه به این داشته باشید كه دنبال اختلاف نروید. فردا ممكن است كه انتخابات پیش بیاید، خوب، در موقع انتخابات البته صحبتها خواهد شد، دنبال این نروید كه به هوای نفسانی خودتان برای خودتان درست كنید. میخواهد یك قضیهای واقع بشود در ایران، دنبال این نباشید كه به نفع من باشد، آن یكی بگوید به نفع من باشد، این مبدأ اختلاف است. انبیا و اولیا و كسانی كه وارسته از دنیا هستند، این معانی را ندارند. شما هم اگر تبعیت از انبیا دارید، تبعیت از امیرالمؤمنین ـ سلام اللَّه علیه ـ دارید، باید این معنا را نداشته باشید. امیرالمؤمنین ـ سلام اللَّه علیه ـ تمام دنیا پیشش هیچ بوده.
. صحيفه امام، ج18، 159.
. صحيفه امام، ج20، ص: 227.
دوماهنامه امان شماره 42