قرآن، کتاب درسی مسلمان‌هاست و اهل‌بیت، معلم این کتاب هستند. با ظهور امام زمان(عج)، دوباره معلم ما، بر سرکلاس می‌آید، برنامه‌های آموزشی همه، یک‌دست و هماهنگ می‌شود و مسلمان‌ها کتاب خدا و اهل‌بیت را با هم‌دیگر خواهند داشت و از هر دو استفاده خواهند کرد.
فرض کنید اعضای خانواده می‌خواهند به مهمانی بروند. پدر زودتر از همه، لباس و کفش را می‌پوشد، آماده می‌شود، ماشین را روشن می‌کند و سرکوچه، منتظر آمدن بچه‌هایش می‌شود؛ اما در خانه، یکی از بچه‌ها دنبال کفشش می‌گردد، دیگری دنبال جورابش و... در اینجا پدر آماده و منتظر آمدن بچه‌هایی است که هنوز آماده نشده‌اند. امام زمان(عج) هم منتظر ماست، نه اینکه ما منتظر او باشیم؛ چون همیشه انسان آماده است که منتظرِ انسانِ غیر آماده است.
کتاب و معلم
شما در کلاس‌های درسی دو چیز را می‌بینید: یکی معلم و دیگری کتاب. اگر دانش‌آموزی کتاب داشته باشد، ولی معلم نداشته باشد، درس را نمی‌فهمد. هم‌چنین اگر معلم باشد، ولی کتاب نباشد، معلم نمی‌تواند به خوبی درس بدهد. به علاوه اینکه، ممکن است یک معلم، درسی بدهد و معلم دیگر، درسی دیگر. پس برای کلاس، و رشد هماهنگ دانش‌آموزان هم معلم لازم است و هم کتاب.
قرآن، کتاب درسی مسلمان‌هاست و اهل‌بیت، معلم این کتاب هستند. با ظهور امام زمان(عج)، دوباره معلم ما، بر سرکلاس می‌آید، برنامه‌های آموزشی همه، یک‌دست و هماهنگ می‌شود و مسلمان‌ها کتاب خدا و اهل‌بیت را با هم‌دیگر خواهند داشت و از هر دو استفاده خواهند کرد.
اسب بی‌صاحب
اسب بی‌سوار و بی‌صاحب، وارد مزرعه‌های مردم می‌شود و به این طرف و آن طرف می‌رود. اما اسبی که صاحب دارد، زمامش در دست صاحبش است و در بیراهه حرکت نمی‌کند. امروزه، کشورهای قدرتمند جهان هم مثل اسب بی‌صاحب‌اند؛ بلکه بدتر و مانند حیوانات درنده شده‌اند. انسان بی‌صاحب از هر حیوانی خطرناک‌تر است؛ چون زور و قدرت و توانایی دارد ولی هیچ کنترلی بر روی او نیست.
انبیا و امامان آمده‌اند که انسان را بر نفس خود مسلط کنند. امام زمان(عج) آخرین نفر از این سلسله نورانی است که به او صاحب‌الزمان و صاحب‌العصر(عج) می‌گوییم. او صاحب این زمین است و ما افتخار می‌کنیم که صاحب داریم و بی‌صاحب نیستیم.
جاده/ اتوبان
تصور کنید کاروانی در سنگلاخ‌ها و دره‌ها و کویرهای خشک و وحشتناک، سال‌های زیادی با زحمت حرکت کرده‌اند تا خودشان را به جاده وسیع و آسفالته اتوبان برسانند. آن‌وقت است که حرکتِ تازه و با سرعت آنها شروع می‌شود.
این جاده اتوبان را امام زمان(عج) برای انسان‌ها افتتاح خواهد کرد. بشر، زندگیِ تازه خود را در زمان ظهور شروع خواهد کرد و حرکت تاریخی او در آن زمان است که صورت خواهد گرفت. در آن وقت است که استعدادهای انسان بروز خواهد یافت. دانشی که بشر تا امروز پیدا کرده، در مقابل استعدادهایی که خداوند در وجود بشر گذاشته، صفر است.
بنابراین نمی‌توان گفت که با آمدن آن حضرت، عمر بشر و زندگی او به پایان می‌رسد و باید منتظر صور اسرافیل بود. مگر ممکن است که بشر، چند هزار سال با زحمت فراوان زندگی کند، و تازه وقتی آن حضرت می‌آید و دنیا را پر از عدل و داد می‌کند، دنیا تمام شود؟ هنگام ظهور حضرت مهدی(عج) دنیا حیات تازه‌ای خواهد گرفت و با آمدن او، زندگی شرافتمندانه بشر و رشد و تعالی جوامع بشری تازه شروع خواهد شد.
*. مسئول واحد کودک و نوجوان مرکز تخصصی مهدویت.
. تمثیلات آیت الله حائری، ج 2، 176.
. برگرفته از سخنان مقام معظم رهبری، فصلنامه انتظار 89، ص 9.
محمد یوسفیان* ـ دوماهنامه امان شماره 35
