آیا نباید توجه داشته باشیم که ما رئیسی داریم که بر احوال ما ناظر است؟! وای بر حال ما، اگر در کارهایمان او را ناظر نبینیم و یا او را در همه جا ناظر ندانیم! گناهان شخصی که در خلوت انجام می‌گیرد و ربطی به امور اجتماعی ندارد، استحقاق جهنّم را دارد،
آیا نباید توجه داشته باشیم که ما رئیسی داریم که بر احوال ما ناظر است؟! وای بر حال ما، اگر در کارهایمان او را ناظر نبینیم و یا او را در همه جا ناظر ندانیم! گناهان شخصی که در خلوت انجام می‌گیرد و ربطی به امور اجتماعی ندارد، استحقاق جهنّم را دارد، «الاّ بِتَوبه مُناسبَه لِلحال؛ مگر این که بعد از آن، توبه‌ای مناسب حال انجام گیرد.» حال، عواقب گناهان اجتماعی که موجب تغییرات در جامعه و اختلال نظام و انحلال آن، یا تحریم حلال و ترک واجب و یا مصادره اموال و هتک حرمت و قتل نفوس زکیّه و ریختن خون مسلمانان و حکم به ناحق و ... می‌شود، چگونه خواهد بود؟ با وجود اعتقاد به داشتن رئیسی که «عین الله الناظره» است، آیا می‌توانیم از نظر الهی فرار کنیم و یا خود را پنهان کنیم؟ و هر کاری را که خواستیم انجام دهیم؟! چه پاسخی خواهیم داد؟! همه ادوات و ابزار را از خود او می‌گیریم و به نفع دشمنان به کار می‌گیریم، و آلت دست کفّار و اجانب می‌شویم و به آنان کمک می‌کنیم؟! چه قدر سخت است اگر برای ما این امر ملکه نشود که در هر کاری که می‌خواهیم اقدام کنیم و انجام دهیم، ابتدا، رضایت و عدم رضایت او را در نظر بگیریم و رضایت و خشنودی او را جلب کنیم!
. «چشم بینای خدا». معانی الاخبار، ص16.
. امام زمان در کلام آیت الله بهجت، ص 36.
دوماهنامه امان شماره 36
