مقدمه
نیمه شعبان که سالروز میلاد یگانه منجی عالم بشریت حضرت مهدی موعود(عج) است، نکتههای مهم و درس آموزی برای درک صحیح معارف مهدوی و ترسیم زندگی بر پایه آن دارد. آنچه در ذیل تقدیم میشود برخی از نکتههای برجسته این روز بزرگ از سخنان حکیمانه مقام معظم رهبری که در سالروز نیمه شعبان در سال 1381 بیان شده، تقدیم همه منتظران حضرتش میشود.
جشن میلاد حضرت حجّت ـ عجّل الله فرجه و أرواحنا فداه ـ برای عموم شیعیان، بلكه همه عدالتخواهان عالم، یك عید بزرگ است؛ لذا مردم ما در این جشن، با همه وجود و با دل و جان، محبّت و ارادت خود را به آستان حضرت بقیهالله ـ أرواحنا فداه ـ ابراز میكنند. آنچه برای ما به عنوان دوستداران و معتقدان به امامت و ولایت حضرت مهدی ـ سلام الله علیه ـ مهم است، این است كه علاوه بر اظهار ارادت و شادی، از این خاطره تاریخی یا از این اعتقاد شیعی درس بگیریم.
عدالتخواهی
برجستهترین شعار مهدویت، عبارت است از عدالت. مثلاً در دعای ندبه، وقتی شروع به بیان و شمارش صفات آن بزرگوار میكنیم، بعد از نسبت او به پدران بزرگوار و خاندان مطهّرش، اوّلین جملهای كه ذكر میكنیم، این است: «این المعدّ لقطع دابر الظّلمه، این المنتظر لإقامه الأمت و العوج، این المرتجی لإزاله الجور و العدوان»؛ یعنی دل بشریت میتپد تا آن نجاتبخش بیاید و ستم را ریشه كن كند؛ بنای ظلم را ـ كه در تاریخ بشر، از زمانهای گذشته همواره وجود داشته و امروز هم با شدّت وجود دارد ـ ویران كند و ستمگران را سر جای خود بنشاند. این اوّلین درخواست منتظران مهدی موعود از ظهور آن بزرگوار است. اوّلین درس عملی از این موضوع، این است كه نابود كردن بنای ظلم در سطح جهان، نه فقط ممكن است، بلكه حتمی است.
دمیدن روح شجاعت
وقتی ملتی معتقد است نقشه ظالمانه و شیطانی امروز در كلّ عالم قابل تغییر است، آن ملت شجاعت مییابد و احساس میكند دست تقدیر، تسلّط ستمگران را برای همیشه و به طور مسلّم ننوشته است. انسانها میتوانند تلاش كنند و پرچم عدالت را ـ و لو در یك نقطه محدود ـ بلند كنند. شما ببینید ملتهایی كه امروز در گوشه و كنار عالم زیر فشارِ ظلم و ستم زندگی میكنند، اگر این امید را در دل خود بپرورانند كه میشود با ظلم مبارزه كرد، چه اتّفاقی در دنیا میافتد و چطور ملتها بیدار میشوند! ملت ایران هم یک روز در پنجه اقتدار رژیم طاغوتی، دچار همین یأس [شده] بود؛ ولی امام بزرگوار ما با تعالیم اسلامی، این یأس را از دلها پاك كرد و به مردم امید و شجاعت داد. نتیجه این شد كه این مردم بپاخاستند، نهضت كردند، تن به سختی دادند، مبارزه كردند، از جان خود دریغ نكردند و توانستند در این نقطه از عالم، با عوامل ظلم و نظام ظالمانه و شیطانی، مبارزه، و آن را ریشهكن و سرنگون كنند.
خنثی كننده تبلیغات استكبار
امروز، دستگاههای تبلیغاتی مراكز استكباری دنیا و روشنفكرانِ وابسته به آنها، در سطح عالم، اینطور تبلیغ میكنند كه هیچ حركتی در مقابل نظم ظالمانه كنونی ممكن نیست. با فكر انقلاب و آرمانگرایی مبارزه میكنند و میخواهند ملتها را متقاعد كنند كه با همین وضعیت ظالمانه دنیا بسازند و در مقابل آن، هیچ عكس العملی نشان ندهند. فكر اعتقاد به مهدی(عج)، نقطه مقابل این تبلیغات غلط و ظالمانه است.
تلاش برای تحصیل قدرت و حكومت
درس دیگری كه اعتقاد به مهدویت و جشنهای نیمه شعبان باید به ما بدهد، این است: عدالتی كه ما در انتظار آن هستیم ـ عدالت حضرت مهدی(عج) كه مربوط به سطح جهان است ـ با موعظه و نصیحت به دست نمیآید؛ یعنی مهدی موعودِ ملتها نمیآید ستمگران عالم را نصیحت كند كه ظلم و زیادهطلبی و سلطهگری و استثمار نكنند. با زبان نصیحت، عدالت در هیچ نقطه عالم مستقر نمیشود. استقرار عدالت، چه در سطح جهانی ـ آن طور كه آن وارث انبیا انجام خواهد داد ـ و چه در همه بخشهای دنیا، احتیاج به این دارد كه مردمان عادل و انسانهای صالح و عدالتطلب، قدرت را در دست داشته باشند و با زبان قدرت با زورگویان حرف بزنند. با كسانی كه سرمست قدرت ظالمانه هستند، نمیشود با زبان نصیحت حرف زد؛ با آنها باید با زبان اقتدار صحبت كرد. آغاز دعوت پیغمبران الهی با زبان نصیحت است؛ اما بعد از آنكه توانستند طرفداران خود را گرد آورند و تجهیز كنند، آنگاه با دشمنان توحید و دشمنان بشریت، با زبان قدرت حرف میزدند.
آمادگی برای سربازی حضرت
درس دیگرِ اعتقاد به مهدویت و جشنهای نیمه شعبان، برای من و شما این است كه هرچند اعتقاد به حضرت مهدی ـ أرواحنا فداه ـ یك آرمان والاست و در آن هیچ شكّی نیست، اما نباید مسئله را فقط به جنبه آرمانی آن ختم كرد ـ یعنی به عنوان یك آرزو در دل، یا حداكثر در زبان، یا به صورت جشن ـ نه، این آرمانی است كه باید به دنبال آن عمل بیاید. انتظاری كه از آن سخن گفتهاند، فقط نشستن و اشك ریختن نیست؛ انتظار به معنای این است كه ما باید خود را برای سربازی امام زمان آماده كنیم. سربازی امام زمان، كار آسانی نیست. سربازی منجی بزرگی كه میخواهد با تمام مراكز قدرت و فساد بینالمللی مبارزه كند، احتیاج به خودسازی و آگاهی و روشنبینی دارد. عدهای این اعتقاد را وسیلهای برای تخدیر خود یا دیگران قرار میدهند؛ این غلط است. ما نباید فكر كنیم كه چون امام زمان خواهد آمد و دنیا را پُر از عدل و داد خواهد كرد، امروز وظیفهای نداریم؛ نه، بعكس، ما امروز وظیفه داریم در آن جهت حركت كنیم تا برای ظهور آن بزرگوار آماده شویم.
هشدار
جریانهای انحرافی، قبل از انقلاب تبلیغ میكردند، الآن هم در گوشه و كنار تبلیغ میكنند كه امام زمان(عج) میآید و اوضاع را درست میكند؛ ما امروز دیگر چه كار كنیم! چه لزومی دارد ما حركتی بكنیم! این مثل آن است كه انسان در شب تاریك، چراغ روشن نكند؛ چون فردا بناست خورشید عالمتاب بیاید و روز شود و همه دنیا را روشن كند. خورشیدِ فردا، ربطی به وضع كنونی من و شما ندارد. امروز اگر ما میبینیم در هر نقطه دنیا ظلم و بیعدالتی و تبعیض و زورگویی وجود دارد، اینها همان چیزهایی است كه امام زمان برای مبارزه با آنها میآید. اگر ما سرباز امام زمانیم، باید خود را برای مبارزه با اینها آماده كنیم.
وظیفههای منتظران
بزرگترین وظیفه منتظران امام زمان(عج) این است كه از لحاظ معنوی، اخلاقی، عملی و پیوندهای دینی و اعتقادی و عاطفی با مؤمنین و همچنین برای پنجه درافكندن با زورگویان، خود را آماده كنند. كسانی كه در دوران دفاع مقدس، سر از پا نشناخته در صفوف دفاع مقدّس شركت میكردند، منتظران حقیقی بودند. كسی كه وقتی كشور اسلامی مورد تهدید دشمن است، آماده دفاع از ارزشها و میهن اسلامی و پرچم برافراشته اسلام میشود، میتواند ادعا كند كه اگر امام زمان بیاید، پشت سر آن حضرت هم در میدانهای خطر، قدم خواهد گذاشت.
اما كسانی كه در مقابل خطر، انحراف و چرب و شیرین دنیا خود را میبازند و زانوانشان سست میشود، كسانی كه برای مطامع شخصی خود حاضر نیستند حركتی كه مطامع آنها را به خطر میاندازد، انجام دهند، اینها چطور میتوانند منتظر امام زمان به حساب آیند؟ كسی كه در انتظار آن مُصلحِ بزرگ است، باید در خود، زمینههای صلاح را آماده سازد و برای تحقّق صلاح کاری کند.
حكومت مهدوی، حكومتی مردمی
درس مهمّ دیگری كه وجود دارد، این است كه حكومت آینده حضرت مهدی موعود ـ أرواحنا فداه ـ یك حكومت مردمی به تمام معناست. مردمی یعنی چه؟ یعنی متّكی به ایمانها و ارادهها و بازوان مردم است. امام زمان، به تنهایی دنیا را پُر از عدل و داد نمیكند؛ [بلکه با کمک] آحاد مؤمن مردم و با تكیه به آنهاست كه بنای عدل الهی را در سرتاسر عالم استقرار میبخشد و یك حكومت صددرصد مردمی تشكیل میدهد؛ اما این حكومت مردمی با حكومتهای مدّعی مردمی بودن و دموكراسی در دنیای امروز، از زمین تا آسمان تفاوت دارد. آنچه امروز در دنیا اسم دموكراسی و مردمسالاری را روی آن گذاشتهاند، همان دیكتاتوریهای قدیمی است كه لباس جدید بر تن كرده است؛ یعنی دیكتاتوری گروهها. ... دموكراسیهای امروز دنیا بر پایه تبلیغات دروغ و فریبنده و مسحور كردن چشمها و دلهاست...*
سوتیتر:
1. جشن میلاد حضرت حجّت ـ عجّل الله فرجه و أرواحنا فداه ـ برای عموم شیعیان، بلكه همه عدالتخواهان عالم، یك عید بزرگ است؛
2. اولین درس عملی از این موضوع، این است كه نابود كردن بنای ظلم در سطح جهان، نه فقط ممكن است، بلكه حتمی است.
3. وقتی ملتی معتقد است نقشه ظالمانه و شیطانی امروز در كلّ عالم قابل تغییر است، آن ملت شجاعت مییابد و احساس میكند دست تقدیر، تسلّط ستمگران را برای همیشه و به طور مسلّم ننوشته است.
4. امروز، دستگاههای تبلیغاتی مراكز استكباری دنیا و روشنفكرانِ وابسته به آنها، در سطح عالم، اینطور تبلیغ میكنند كه هیچ حركتی در مقابل نظم ظالمانه كنونی ممكن نیست.
5. سربازی امام زمان، كار آسانی نیست. سربازی منجی بزرگی كه میخواهد با تمام مراكز قدرت و فساد بینالمللی مبارزه كند، احتیاج به خودسازی و آگاهی و روشنبینی دارد.
6. اما كسانی كه در مقابل خطر، انحراف و چرب و شیرین دنیا خود را میبازند و زانوانشان سست میشود، كسانی كه برای مطامع شخصی خود حاضر نیستند حركتی كه مطامع آنها را به خطر میاندازد، انجام دهند، اینها چطور میتوانند منتظر امام زمان به حساب آیند؟
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
*. بیانات حضرت آیتالله العظمی خامنهای، به مناسبت نیمه شعبان، 30/ 07/ 1381.
دوماهنامه امان شماره 36