بیشتر از این‌که از آنها دلخور باشم از دست خودمان دلم پر است؛ چرا هنوز نتوانسته‌ایم او را بشناسیم؟ بدانیم زندگی‌اش واقعاً چه شکلی بوده؟ یا اگر تا حدی با او آشنا شدیم به مردم دنیا نشانش بدهیم. چرا به جرگه « أَلْهاكُمُ التَّكاثُر»ها رفته‌ایم؟ به زیارتش مباهات می‌کنیم و از خودش چیزی نمی‌دانیم و به اخلاق و سیره الهی‌اش تمسک نمی‌کنیم؛ چرا؟؟
بیشتر از این‌که از آنها دلخور باشم از دست خودمان دلم پر است؛ چرا هنوز نتوانسته‌ایم او را بشناسیم؟ بدانیم زندگی‌اش واقعاً چه شکلی بوده؟ یا اگر تا حدی با او آشنا شدیم به مردم دنیا نشانش بدهیم. چرا به جرگه « أَلْهاكُمُ التَّكاثُر»ها رفته‌ایم؟ به زیارتش مباهات می‌کنیم و از خودش چیزی نمی‌دانیم و به اخلاق و سیره الهی‌اش تمسک نمی‌کنیم؛ چرا سعی نمی‌کنیم از پیله بیرون بیاییم؟ چرا قبل از این‌که دیگران را اصلاح کنیم، خودمان را امر به معروف و نهی از منکر نمی‌کنیم؟ مگر نه این است که اگر تک‌تک ما انسان‌های شایسته‌ای باشیم جامعه اصلاح می‌شود؟ اکنون تولد پیامبر عزیزمان فرا رسیده، باید بپرسیم چرا اسلام ناب محمدی این‌قدر مظلوم است؟ آیا به خاطر این نیست که ما خود را آنچنان‌که باید اصلاح نکرده‌ایم؟ و به این فرمایش امام معصوم توجه نکردیم که «كُونُوا دُعَاه لِلنَّاسِ بِغَیرِ أَلْسِنَتِكُمْ؛ مردم را با غیر زبانتان به کار خیر دعوت کنید (با اعمال و رفتارتان الگوی دیگران باشید)».
. اصول کافی، محمد بن یعقوب کلینی، ج 3، ص 78.
سارا رحمانی ـ دوماهنامه امان شماره 40
