:: طلیعه پورتال جامع مهدویت

طلیعه

زیارت امام حسین علیه السلام وارد شده است تا تأمل كنی كه عشق به مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف و چراغانی برای او گرچه زیباست اما در میدان امتحان، و در محك آزمایش، درست و باطل آن روشن می‌گردد.

جشن‌های نیمه شعبان، سال‌ها و سال‌هاست كه برقرار است. كوچه‌ها چراغان، طاق نصرت‌ها و ریسه‌های لامپ، همه حاكی از شور و نشاط است. قلب‌ها گرچه شاد است اما در میان خنده‌ها و شادی‌ها، غمی سترگ حاكم است، غم انتظار، غم نیامدن محبوب، تصور آمدنش اشك شوق در چشمان جمع می‌كند. طپش قلب‌ها را شدید می‌نماید. از آن روزی كه پیامبر صل الله علیه و آله و سلم، از مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف سخن گفت. شادی به همراه اشك، اشك شوق به همراه دلواپسی و انتظار به هم آمیخت از آن روزی كه بشارت آمدن مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف مطرح شد، آن روزی كه پیامبر صل الله علیه و آله و سلم حسن علیه السلام و حسین علیه السلام را بر زانوانش نشاند و بشارت آمدن مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف كه نهمین نسل حسین علیه السلام است را به آن‌ها داد.[1] و بارها و بارها قبل از آن، همه و همه اشارتی به شعبان داشت، به نیمه آن، بشارتی كه برای همیشه تاریخ مانده است. هنوز ندای زیبای رسول خدا صل الله علیه و آله و سلم (كه أُبَشِّرُكُمْ بِالْمَهْدِی،[2] مژده‌تان دهم كه مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف خواهد آمد. مژده مژده نك همی آید بهار.[3]) در جان و دل عاشقان و تشنگان عدالت و زیبایی طنین انداز است. چه آن روز كه بشارت ولادت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف بود و چه آن روز كه بشارت ظهور و آمدن او، همه و همه بشارتی است كه آزاد مردان را شاد و مستكبران و ظالمان را نگران و ترسان می‌كند[4] ولادت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف، در جان و دل زمانی صورت می‌پذیرد كه چون ولادت پیامبر صل الله علیه و آله و سلم كنگره‌ها را فرو ریزد و آتشكده‌ها را خاموش كند. [5] شب نیمه شعبان را شب قدر گفته‌اند تا تو كنگره‌های كاخ بدی جانت و آتشكده‌های هوسرانی و بت‌های كعبه قلبت را بشكنی، اگر به مقام امامت معرفت یابی، آتشكده‌های وجودت خاموش و ظلمت دوری از هدایت و راه حق نورانی می‌گردد. نور الهی در جانت تابیدن می‌گیرد و تمام وجودت چراغانی می‌شود. آنگاه با رفتار زیبایت، نه تنها ظاهر را چراغان می‌كنی و ریسه بندان، كه دیگران را، اطرافت را، جامعه‌ات، كشورت را و جهان را ریسه نور می‌زنی و طاق نصرت می‌بندی.

شب نیمه شعبان، زیارت امام حسین علیه السلام[6] وارد شده است. به منزله شب قدر گفته شده است. احیای آن چون شب قدر پرفضیلت و زیباست.

زیارت امام حسین علیه السلام وارد شده است تا تأمل كنی كه عشق به مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف و چراغانی برای او گرچه زیباست اما در میدان امتحان، و در محك آزمایش، درست و باطل آن روشن می‌گردد.

گویا ولادت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف و ولادت حسین علیه السلام و اباالفضل علیه السلام و سجاد علیه السلام بایستی در یكماه باشد تا برای آنكه تابلوی عاشورا را بنگری و در كنار حزن و اندوه شهادت حسین علیه السلام (كه پیامبر صل الله علیه و آله و سلم چون نوزاد عزیزش را به آغوش گرفت، گریست[7])، به آینده بنگری و ببینی كه حسین زمان تو، (نهمین فرزند حسین علیه السلام، مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف تو)، پیرو و تابع اباالفضل علیه السلام می‌خواهد كه در ركاب او باشد و خواسته امام را بر خود مقدم كند و یا چون سجاد علیه السلام كه اگر در صف مبارزه نباشد. یك لحظه از كار فرهنگی خستگی ناپذیر دست بر ندارد. كه یاران حضرت مهدی عجل الله تعالی فرجه الشریف؛ الدُّعَاه إِلَی دِینِ اللَّهِ سِرّاً وَ جَهْرا؛[8] خستگی‌ناپذیر، پنهان و آشكارا، دیگران را به حق فرا می‌خوانند.

1. كمال الدین، ج 1، ص 269.
2. بحارالانوار، ج 51، ص 74، باب 1.
3. مولوی، مثنوی معنوی.
4. و ننزل من القرآن ما هو شفا و رحمه للمومنین و لایزید الظالمین الاخسارا، اسراء / 82.
5. آیت الله جعفر سبحانی، فرازهایی از تاریخ پیامبر اسلام؛ تاریخ یعقوبی؛ ج 2، ص 15.
6. مفاتیح الجنان، آداب شب نیمه شعبان.
7. اعلام الوری، ص 218؛ بحارالانوار، ج 33، ص 7.
8. بحارالانوار، ج 52، ص 122.

سر دبیر ـ دوماهنامه امان شماره 6

آخرین ویرایش
در 1394/8/20 15:58 توسط فاطمه کاظمی

نشریه امان