آن روز آنان كه از طول تاریخ درس آموخته‌اند (دیده‌اند كه برخی در غدیر خم با همه توصیه پیامبر صل الله علیه و آله و سلم،نیامدند و یا بازماندند و یا پیشی گرفتند و دست بیعت را گسستند و پیمان بسته را گشودند.) 313 حاجی، فراگرفته‌اند كه باید تمام توجه شان به ركن باشد. به ركن عالم هستی تا ركن توحید همه عالم را فرا گیرد.
همه رهسپار دیار حج‌اند،همه عالم به آنجا راهی‌اند؛هیچكس نمی‌داند امسال با چه كسی در صف جماعت كنار هم ایستاده. با چه كسی در طواف شانه به شانه طوف حرم می‌كند. در هروله با كه هروله می‌كند. ترس و شوق با هم زائر را فرا گرفته است. در مسجدالحرام، از ركن حجرالاسود طواف را آغاز می‌كند. همانجا پایان می‌دهد و دور حرم می‌چرخد. توجه‌‌ات باید به ركن باشد نه جلوتر از او شروع كنی نه عقب تر از او. خود را با او هماهنگ كن. اینجا ركن است. طواف كه تمام شد، باید پشت مقام ابراهیم نماز بگذاری. حاجی خوب تأمل كن. اینجا خانه خدا است. و خدا تو را توجه می‌دهد؛ ولی خدا در اینجا بین ركن و مقام ندا می‌دهد: «انا بقیه‌ا...»[1] و یاران از سراسر جهان بدون آنكه با هم هماهنگ كنند و بدانند شانه به شانه كدام انسان شریفی در آن سوی جهان داده‌اند، به امام می‌شتابند.[2] كنار خانه خدا با او بیعت می‌كنند، خدا را در نظر می‌گیرند و دست ولی خدا را به بیعت می‌فشارند. مصم می‌شوند با او آغاز كنند ـ نه بر او مقدم می‌شوند و نه از او جا می‌مانند؛ فقط پیروند ـ تمام توجه شان به امامشان است، توجه به امام مهربان، به ولی خدا پروانه‌وار گرد اویند.[3]
باید با ولی خدا، خانه را طواف كرد كه بی معرفت به ولی خدا، طواف هم بت پرستی و بتكده چرخی است. آن روز آنان كه از طول تاریخ درس آموخته‌اند (دیده‌اند كه برخی در غدیر خم با همه توصیه پیامبر صل الله علیه و آله و سلم، كه رفتگان برگردند و نیامده گان به سرعت آیند و دست بیعت ناگسستنی به دست مبارك و هدایتگر ولی خدا، علی علیه السلام دهند، نیامدند و یا بازماندند و یا پیشی گرفتند و دست بیعت را گسستند و پیمان بسته را گشودند.) 313 حاجی، فراگرفته‌اند كه باید تمام توجه شان به ركن باشد. به ركن عالم هستی تا ركن توحید همه عالم را فرا گیرد. تمام توجه به ولی خدا باشد تا عالم متوجه خدا گردد. جان را مهدوی كنند تا بتوانند به عالم شیرینی توحید را بچشانند. و عدالت و زندگانی همه از این نقطه به جهان گسترانیده می‌شوند. همانطوری‌كه روزی پس از طوفان نوح نبی كه همه عالم را آب فرا گرفته بود خشكی و حیات در میان آبها از همین نقطه، عالم را فرا گرفت[4] و امروز عالم به این نقطه توجه می‌كند و منتظر به این نقطه توجه می‌كند نه آنكه روزی از آنجا راه آغاز شود بلكه امروز نیز راه انتظار و راه ظهور توجه به توحید است و موحّد شدن و تلاش خستگی ناپذیر برای توحید و راه الهی.
َ« الدُّعَاه إِلَىدِینِ اللَّهِ سِرّاوجَهْراً»[5]
آنكه خود را با امام منطبق كنی «فلیعمل كل امرئ منكم بما یقرب به من محبتنا و یتجنب ما یدنیه من كراهتنا...[6]؛ هریك بكوشد قدمی به رضایت ما نزدیك شود و یك قدم از غم و اندوه ما دور گردد و بكاهد».
امروز قلبت حرم خدایی گردد و در آن جز خدا را ره ندهی. وقتی جانت حكومت اسلام شد و حرم خدا آنگاه می‌توانی خود و جهان را آماده حكومت اسلامی و الهی ولی خدا گردانی.
ـ به امید آن روز ـ
________________________________________
[1] . كمال الدین، ج1، ص330.
[2] . بحارالانوار، ج52، ص239.
[3] . همان، ص307.
[4] . روز دحوالارض؛ همان، ج62، ص454.
[5] . كمال الدین، ج1، ص319.
[6] . احتجاج، ج2، ص495.
سردبیر ـ دوماهنامه امان شماره 8
