شروع دوازدهمین قرن انتظار، هر چند بیش از پیش بر حزن و اندوه شیعه می‌افزاید، لكن با توجه به نیاز پیروان ادیان توحیدی و رنجدیدگان جهان به حضور یك مصلح بزرگ كه بشریت را از ورطه هلاكت به ساحل نجات برساند، نوید بخش فراهم آمدن زمینه‌ای مناسب برای نشر فرهنگ راستین انتظار در جهت اعتلای كلمه توحید در میان جهانیان است.از نیمه شعبان سال 329 هجری قمری، آن‌گاه كه نائب خاص امام عصر(عج)، جناب علی بن محمد السمری چشم از جهان فروبست، چشمان منتظران به افق ناپیدای ظهور دوخته شد و با قلب‌های مالامال از غم فراق، بر اساس فرامین حضرتش در همراهی و پیروی از حجت‌های ایشان ـ فقهاـ، نغمه پایداری سردادند و در طول ایام دردناك غیبت ولی خدا، حماسه‌ها آفریدند و در رویارویی با همه تهدید‌ها و تضییقات، جانفشانی كردند تا خط سبز ولایت، در امتداد تاریخ، پاینده و مستلزم و مستدام بماند.
اینك به گذشت یازده قرن از حماسه پایداری و انتظار، و با فرا رسیدن نیمه شعبان سال 1429 هجری قمری (كه در مرداد ماه سال 1387 هجری شمسی واقع شده است)، شیعه، در آستانه دوازدهمین قرن انتظار قرار گرفته است. در حالی كه جهان از یك سو در التهاب فقر و تبعیض و جنگ می‌سوزد و از سوی دیگر، محرومان عالم، در انتظار رؤیت صبح صادقِ نجات، لحظه شماری می‌كنند.
شروع دوازدهمین قرن انتظار، هر چند بیش از پیش بر حزن و اندوه شیعه می‌افزاید، لكن با توجه به نیاز پیروان ادیان توحیدی و رنجدیدگان جهان به حضور یك مصلح بزرگ كه بشریت را از ورطه هلاكت به ساحل نجات برساند، نوید بخش فراهم آمدن زمینه‌ای مناسب برای نشر فرهنگ راستین انتظار در جهت اعتلای كلمه توحید در میان جهانیان است.
این مهم، رسالتی سنگین، فراتر از تمامی قرون گذشته را بر دوش شیعیان آگاه و رهبران دینی ـ كه حجت‌های امام عصر(عج) بر شیعیان هستند ـ قرار می‌دهد كه در همه ابعاد داخلی و خارجی به كوشش و تلاش بپردازند.
برگرفته از طرح (نوآوری در چشم داشت ظهور پس از یازده قرن حضور) پیشنهادی به بنیاد فرهنگی حضرت مهدی موعود(عج)
دوماهنامه امان شماره 12
