با گوش جان سپردن به ندای صاف و بی آلایش فطرت و نشستن در محكمه بی نظیر وجدان و از سویی با ترنم نغمههای تفكر و اندیشه و عقل و با عصای تجربه و تاریخ، آنگاه كه خویشتن را تهی از خویش می بینی با رؤیت جلوهگری طبیعت و نظم نجومی آسمان كه أعداد هم با نظارهاش حیران ماندهاند، هماره یك حقیقت را جاری و ساری خواهی یافت و آن وجود حضرت حق تعالی است.
لكل شی له آیة تدلّ علی انّه واحدُ
آری هر آنچه هست، اوست؛ لذا فطرت كمال طلب هر صاحب نفسی ناخودآگاه او را میطلبد لیكن رسیدن به قرب حضرتش از هر راهی میسر نمیباشد، آن ذات بی منتها، خود راه قرار داد. و طریق را نمایانده است. با تصریح دُرّهای ناب قرآنی همچو آیه تطهیر و ولایت و مباهله و نورافشانی كلام خاتم رسولان در حدیث ثقلین و كسا و خلفاء إثنی عشر اهل بیت را مصابیح. سوی منبع فیض الهی مییابی.
اما به خویشتن خویش كه باز میگردی از درون، هوای نفس و وسوسههای خنّاس مطرود، از برون، ظلم فراگیر و بی عدالتی و فساد و فحشاء و تهاجم افكار و عقاید و شبهات انسانهای زرمدار را نظارهگر میشوی. كجاست محل امن و أمان و امنیت؟
آری اهل بیت و در این وانفسای كنونی، حضرت مهدی(عج) كهف حصین امان و امنیتاند، نه فقط أمان اُمّت كه أمان تمام اهل زمین است و در سایهسار حضرتش أمان معنی میگردد.
ما نیز جهت برتو گرفتن از احادیث نورانی كه حضرت مهدی ارواحنافداه و عترت طاهره را أمان معرفی می نماید به بررسی لغوی آن كلمه و سپس به مباحثی در این زمینه میپردازیم.
در كتاب العین أمان را اینگونه میآورد: الأمان: اعطاء الامنه و الامنة من الأمن و الأمن ضد الخوف، امان یعنی عطا نمودن امنیت و آسایش و امنیت ضد خوف و ترس می باشد. در كتاب معجم الوسیط آمده است: «أمناً و أمناً: اطمأنّ و لم یخف» امن و امان یعنی اطمینان و آرامش و امنیت پیدا كرده و نترسید.
در ترجمه المنجد آمده است: أمنٌ، أمانٌ: امنیت ، آسایش، ایمنی، بی خطری و آرامش
در قاموس اینگونه است: الأمان، الأمنك الطمئنینه، عدم توقع مكروه فی الزمّن الآتی.
امان یعنی طمئنینه و عدم توقع و انتظار هیچ أمر ناملایمی.
. العين، خليل بن احمد فراهيدی، ج1، ص108، انتشارات اسوه، ت . ن، 1414.
. المعم الوسيط (تك جلدي) الجزء الأول، ص28، انتشارات المكتبة الاسلاميه.
. ترجمه المنجد (فرهنگ بزرگ و جامع نوين، ج1، انتشارات اسلام.
مسعود داستار ـ دوماهنامه امان شماره 12