مدتی است در معنویات دچار اپیدمی كمیت زدگی شده‌ایم و ای كاش واقعا كمیت بود كه زیاد می‌شد، گاهی حتی كمیت معنوی هم زیاد نشده است؛ فقط ظاهرش معنویت زیاد است درست مثل تورم كاذب كه در قیمت‌ها پیش می‌آید و اصلا ربطی به ارزش واقعی كالا ندارد.
حالا به ما اشكال نكنند كه چرا امور معنوی را به مسائل مادی تشبیه كرده‌ایم، می‌خواهیم بگوییم كه مدتی است در معنویات دچار اپیدمی كمیت زدگی شده‌ایم و ای كاش واقعا كمیت بود كه زیاد می‌شد، گاهی حتی كمیت معنوی هم زیاد نشده است؛ فقط ظاهرش معنویت زیاد است درست مثل تورم كاذب كه در قیمت‌ها پیش می‌آید و اصلا ربطی به ارزش واقعی كالا ندارد. ویروس تورم زدگی در اثر دوری از تغذیه سالم معنوی بوجود می‌آید. اگر بخواهیم روشن‌تر بگوییم چیپس و پفك‌های بی‌خاصیت شبه معنوی ما را احاطه كرده و باعث شده اصلا در برابر قرآن و اهل بیت و روایات آنان احساس گرسنگی نكنیم و هنوز نچشیده احساس كنیم كه سیر شده‌ایم. هیچ‌كس شك ندارد كه ظاهر ضربه حضرت امیر‌المؤمنین علیه السلام در روز خندق؛ در بُعد زمان و مقدار كم بود اما چون خالصانه و به جا بود، نمره برترین عبادت را گرفت، همان مولا با وجود افتخارات غدیر خم و تمام مدال‌های شایستگی زمان پیامبر معظم صلی الله علیه و آله، برای حفظ اسلام سكوت نمود و نیز هیچ‌كس نمی‌تواند شك كند كه در صد‌ها سال غیبت امام زمان(عج) در ظاهر جهاد و جنگ و مقابله رو در روی توسط ایشان انجام نمی‌شود، اما فعالیت‌های شبانه‌روزی ایشان كه نمودی ندارد باعث حفظ اسلام است.
اما ما كجای میدان هستیم؟ آیا می‌توان به تعداد آمار و ارقام حج و عمره و همایش و كنفرانس‌ها و تمام فعالیت‌های فردی و اجتماعی دلخوش نمود؟ آیا به چمدان پر از سوغات‌های رنگارنگ مكه و مدینه می‌توان دلگرم بود یا به چراغانی و مهمانی‌ها و خاطره‌گویی‌های پس از آن؟ آیا وجود مقدس آن حاجی خارج از لیست‌ها كه در عرفه به دیدار ما می‌آید به رنگ و لعاب سفرهای زیارتی ما نگاه می‌كند یا به تأثیرات فردی و اجتماعی آن؟
آیا وجود شاهدان و راویان فراوان در غدیر كافی بود تا امر حكومت و ولایت در جایگاه خود قرار یابد كه اگر اینطور بود وجود محبین و معتقدان فراوان امام زمان(عج) هم برای ظهور حضرت كافی بود.
لطفا از من نپرسید كه این ویروس تورم زدگی برای ما هنوز روشن نشده است، چونكه در این بحث ما، آن‌قدر پرتقال فروش وجود دارد كه لازم نیست آن را پیدا كنید! اما به دلیل مسؤولیت بهداشتی كه بر عهده امثال من در بهداشت معنوی است بیشتر توضیح می‌دهم، شخصی مثل امام خمینی(ره) به فرموده خود، تنها به یك آیه قیام تأسی نمود، و آنروز‌ها اصلا به چشم نیامد اما چند صد هزار شهید و منتظر واقعی ظهور تربیت نمود و شاگردانی كه زمینه‌ساز ظهور بوده و هستند و عزت و عظمت را به جهان اسلام هدیه كرد و از میان تمام مباحث علمی، آن‌چه اولویت داشت نوآوری علمی و عملی به میدان آورد و حكومت اسلامی را بنا نهد. او هرگز به تعداد كتاب و مقالات و سخنرانی های خود فخر فروشی نكرد و شاگرد او رهبر فرزانه‌مان هم در عرصه علم و عمل و جهاد و دفاع وارد شد؛ و هرگز در سوابق و مدال‌های افتخار خود متوقف نماند و هر زمان بیشتر از قبل به افق ظهور و جهانی شدن اسلام می‌اندیشد و هدایت می‌كند. باید بیش از پیش فكری كرد. ویروس تورم زدگی ما را احاطه كرده و با آن‌كه می‌دانیم در بسیاری از موارد چیزی نداریم و كاری نكرده‌ایم خود را راضی كرده‌ایم و به بن‌بست روزمرگی كشیده شده‌ایم و مانند آن كسی می‌مانیم كه دروغی گفت، كه فلان جا هدیه و كالا می‌دهند، جماعت باور كرده و همه هجوم آورده صفی تشكیل شد و بعد خود هم باور كرد كه در ورای این صف خبری و هدیه و توشه‌ای تقسیم می‌كنند و به آنان پیوست.
امام زمان به شیخ مفید لقب مفید دادند چون به خوبی به رشد علم و اخلاق جامعه توجه نمود و آن را به درستی مدیریت كرد. و تحول مثبت و تلاش فراوان در جامعه متشبح و بدون آمادگی را در دستور كار خود قرار داد و حقیقتاً مفید بود، حال امروز كه حكومت اسلامی و شرایط و لوازم پیشرفت از هر جهت در عرصه علم و عمل و اخلاق و خدمت فراهم است چقدر باید عرق ریخت تا لقب مفید دریافت كنیم. آیا امام زمان(عج) به حجم و آمار و ارقام و درصد سوابق و لواحق می‌نگرد یا به آن‌كه به وظیفه عمل می‌كند، آن‌چه جامعه را بیشتر تشنه امام زمان(عج) و حكومت عدل ایشان می‌كند.
چقدر سلمان و ابوذر و مقداد كافی است تا غدیر در پیچ و خم تاریخ فراموش نشود و آیا 313 نفر یار خالص كافی نیست تا مقدمه ظهور و اصلاح كل جهان باشد. گفتم كه امروز گرفتار تورم زدگی شده‌ایم . به دنبال كثرت و حجم و ظاهر افتاده‌ایم و هر از چند‌گاهی با بیماری‌های اعتقادی خطرناكی كه حاصل این‌آمارگرایی بدون توجه به بصیرت و عمق‌یافتگی است می‌شویم و حتی امنیت و وحدت ما را مورد تهدید قرار می‌دهد.
مدت‌ها فكر می‌كردیم جامعه، بدن سالم معنوی دارد. به های و هوی و مراسم‌ها دل خوش كردیم، ناگهان ویروس تورم شروع كرد در نقاط مختلف بدن خود را نشان دادن و درد‌های انحراف شروع شده و حالا درمان نیاز به جراحی و درد تازه دارد. هر چند اگر از همان ظواهر هم می‌گذشتیم بدن معنوی جامعه ما از فرط لاغری و بی رمقی مدت‌ها قبل هلاك شده بود. و حالا عاقلانه‌ترین راه آن است كه اول بپذیریم بیمار شده‌ایم و این تورم و حجم را به پای رشد معنویت و ولایت نگذاریم. پس از آن برخی از اشعه‌های سرطان‌زای رسانه‌های صوتی و تصویری و مكتوب را ردیابی كنیم با فیلتر‌گذاری بر آن‌ها، اشعه‌های سالم و مفید ولایت و امام شناسی را به جامعه معنوی تزریق كنیم؛ و از امواج ماورای بنفش غلو و مادون قرمز هتاكی و بی‌حرمتی دور شده و با آرامش‌بخش‌های سیره اعتدالی اهل بیتی و آنتی بیوتیك‌های ضد ریا و فخر فروشی پایه سلامت معنوی را در جامعه ارتقا دهیم.
. كارشناس مباحث مهدویت.
. قُلْ إِنَّمَا أَعِظُكُم بِوَاحِدَه أَن تَقُومُوا لِلَّهِ مَثْنَی وَفُرَادَى؛ بگو من شما را به یك اندرز موعظت می‌كنم، برای خدا قیام كنید، دونفر دو نفر و یك نفر یك نفر.
جواد اسحاقیان درچه ـ دوماهنامه امان شماره 14
