نشریه امان

(ویدا امانی)
چندیست كبوتران انتظار، شهپر طاقتشان زخم خورده
فراقیست كه دخیل التیامش شفاخانه‌ای می‌طلبد همزاد روح و ریحان
نگاهی می‌خواهد هم شأن چشم پیامبران، و بهانه‌ای می‌جوید همچون سحرگاه نیمه‌شعبان
تا سوار بر مركب سجاده‌ای از نور و بلور، سرمست جام ظهور از خم قرآن و زبور،
هم صدا با دل‌های منتظران صبور سرود فرج بخواند.
(نرگس امان‌وند ناصح)
یا مهدی ای قرار دل‌ها و تپش قلب‌ها بیا كه دگر هیچ عاشقی طاقت دوریت را ندارد
آمدنت چاره‌ای است برای بیچارگان و دوایی است برای دردمندان
بیا ای تك گل عشق تا چشمان گنه‌كار ما را به روی زیبایت منور گردانی.
(افسانه واحدی)
كنار پلك ثانیه در امتداد بودنم، به انتظار جزر و مد ماهتاب روشنم
دوباره غرق می‌شوم درون چشم‌های تو، اگر شبی به باور شكستنم
تو از تبار بودنی به مرز جستجوی من، من از تبار نیستی در این غروب رفتنم
مرا اسیر خود مكن كه در طلوع دیدنت، زپشت بهت قاصدك به سمت پر كشیدنم
(زهرا رفسنجانی)
من اگر مشتی گناه و شقاوتم، دلم را چه می‌كنی؟ با چشم‌هایم كه یك دریا گریسته است چه می‌كنی؟
با سینه‌ام كه شرحه شرحه از فراق است چه خواهی كرد؟
از ندبه‌های من كه در هر صبح غیبت از آسمان دلتنگی‌هایم فرود آمده‌اند چگونه خواهی گذشت؟
می‌دانم كه تو نیز با گریه عقد برادری بسته‌ای و حرمت آن را نیكو و پاس می‌داری، می‌دانم كه تو زبان ندبه را بیشتر از هر زبان دیگری دوست می‌داری می‌دانم كه تو جمعه‌ها را خوب می‌شناسی و هر عصر آدینه، خود در گوشه‌ای اشك می‌ریزی، می‌دانم كه می‌آیی ...
پس باز هم برای آمدنت دعا می‌كنم.
(خدیجه استادی قاضیانی)
نمی‌دانم چگونه سخن آغاز كنم از كجا كلمات مناسب را بیابم، ای وارث حسین مهدی جان، ای خورشید پشت ابر، سلام سلامی پر از عطر عاشقی نثار روی ماهت كی می‌آیی تمام كوچه‌ها و خیابان‌ها برای قدوم مباركت آذین بسته‌اند ای دادگستر، جهان در انتظار توست، مهربانا جانم فدایت كی صدای آمدنت در جهان طنین انداز خواهد شد.
(اشرف حافظیان)
باشد … باشد…: به میهمانی دل‌ها نیامدی؟!
گفتم برای آمدنت گل بیاورند، گل بود و عشق بود، ولی نیامدی!
می‌سوختیم در تب پروانگی خویش، وقتی كه از حوالی بالا نیامدی
هی شعر می‌شدیم ولی شعرهای زرد، خشكیده، بی رمق، پر اما … نیامدی
یكبار دگر با دل پرسوز من بگو، آقا! بگو كه آمده‌ای یا نیامدی؟
خورشید، ماه، حضرت دریا، نه … آمدی …
(فاطمه محمدی)
هر دستی در آرزوی بوسیدن حجر الاسود است، حجر الاسود در آرزوی بوسیدن دست مهدی(عج) است
(مرتضی جاوید)
ای آقای ما، ما به تمام قامت در باتلاق دنیا و دنیا طلبان فرو رفته‌ایم و تنها امیدمان به ظهور توست.
(فاطمه رخشنده)
چه انتظار عجیبی! تو بین منتظران هم عزیز من چه غریبی! و عجیب‌تر كه چه آسان نبودنت شده عادت نه كوششی، نه وفایی! فقط نشسته‌ایم و گفتیم خدا كند كه بیایی.
(پروین اسلامی)
در دیده دل جلوه گرت می‌بینم، هر لحظه به شكل دگرت می‌بینم
هر بار كه از دیده دل می‌گذری، از بار دگر خوبترت می‌بینم
(سمیه طلائی)
مولای من كاش كسی می‌دانست كه شما چقدر مشتاق‌تر به ظهور خود هستید و چشم انتظار‌تر از همه، شمایید و چقدر انتظار سخت است، انتظار برای تكمیل یاران و انتظار برای آمادگی مردم، برای انتقام سیلی، كربلا و … .
خبر رسید كه تو با بهار می‌آیی
حمیده رضائی (باران)
گفته بودند می‌آیی؛ گفته بودند با بهار می‌آیی
قرار شد سرو به احترام تو قیام كند و
گل‌ها به یمن مقدمت شهر را آذین كنند.
ابرها آسمان را ترك كردند تا مبادا كه ماه رخسار تو، لحظه‌ای حتی پشت ابر بماند.
چه ستاره‌ها كه به شوق آمدنت تا صبح بهار، مژه بر هم نزدند و باران نور بر جاده‌ها باریدند و ما ندبه سر دادیم «اَللَهُمَّ و اَقِمْ بِهِ الحقَّ»
یابْنَ الشُّهبِ الثّاقِبَه!
بگذار از قامت خمیدة سروها نگویم!
بگذار حرفی از پژمردگی گل‌ها بر زبان نیاورم!
بگذار به خاطر سیاهی این شب كه ستارگانش از بلندای آسمان بر زمین افتادند، سكوت كنم!
بهار بی تو را دل‌های ما نمی‌خواست.
تو خود می‌دانی كه دشت وجود ما تنها سبزی قدم‌های تو را به انتظار نشسته بود.
نخواه كه بی‌تو گل‌هامان شمیم دل‌انگیزشان را از یاد ببرند.
تنها با ما بگو: «اِلی مَتی احار فیك یا مَولای».
(ابراهیم بهادری پسند)
می‌خواستم چند مطلب برای شما بنویسم كه هر كاری كه می‌خواهیم بكنیم به یاد آن حضرت باشیم.
1. نماز اول وقت خواندن 2. كمك كردن به محرومین 3. تلاوت قرآن به خصوص سوره‌های، یس، نبا، عصر، واقعه و ملك بعد از نماز به نیت اموات و شیعیان حضرت كه وارثی ندارند 4. به نیابت از ایشان به حج و زیارت ائمه رفتن 5. دور از گناهان شدن و به آقا نزدیك شدن 6. گریه كردن و گریاندن در فراق آن امام همام به خصوص مظلومیت جدّش امام حسین علیه السلام و عمه بزرگوارش حضرت زینب سلام الله علیها و دیگر كارها كه می‌شود انجام داد تا امام زمان(عج) از دست ما راضی باشد.
(فاطمه سادات میر رحیمی)
هر روز 17 بار سجاده به جزر و مد می‌ایستیم تا دریا شدن فراموشمان نشود. 1175 سال است ك مردی منتظر 313 مرد است! چقدر زمان می‌برد مرد شدن!
(ناهید اصغری)
رمز شادی در لحظات دشوار و طاقت فرسا؛
1. اطمینان به خدا 2. ایمان به این كه هر چیزی كه برای انسان مقدر شده پیش خواهد آمد 3. صبر و استقامت در امتحان چون بدون صبر داشتن یا بی تابی نمی توانیم رفع رنج و درد كنیم 4. دانستن اینكه كسانی هستند كه وضعشان از ما دشوارتر است 5. اعتقاد به اینكه تا ساعت دیگر احتمال فرج و گشایش است.

دوماهنامه امان شماره 16