نشریه امان

برگ‌هایی از تاریخ؛
جلوه‌هایی از یاری امام
13 رجب مصادف است با سالروز میلاد مولی الموحدین حضرت امیر المؤمنین علی بن ابیطالب علیه السلام شخصیت بزرگی كه در یوم الدعوه سه بار در پاسخ مثبت به درخواست پیامبر برای وزارت، وصایت و خلافت برخاست و در میان حیرت و سكوت همه فامیل پیامبر، از طرف آن حضرت و در میان همان جمع به این امر بزرگ برگزیده شد و به همه فامیل حاضر در جلسه اعلام گردید.
حضرت علی علیه السلام اولین كسی بود كه به رسول خدا ایمان آورد و تا پایان عمر حضرت، برای لحظه‌ای به خود جرأت مخالفت كردن نداد حتی در صلح حدیبیه در برابر اعتراض مشركان مكه نسبت به نوشتن این جمله «محمد رسول خدا» با وجود موافقت حضرت مبنی بر پاك كردن لفظ رسول خدا، به خود این اجازه را نداد كه نام پیامبری را از جلوی اسم ایشان پاك كند و در آخر، خود پیامبر اقدام به پاك كردن آن نمود.
از مهم‌ترین ویژگی‌های حضرت علی علیه السلام شركت گسترده در تمام جنگ‌های پیامبر بود در حالیكه تفاوتی كه با بیشتر اصحاب پیامبر داشت این بود كه حتی با شكست لشكر اسلام و فرار اكثر یاران پیامبر ـ بخصوص یاران اسم و رسم‌دار ـ باز در كنار پیامبر بود و ایشان را برای لحظه‌ای تنها نگذاشت.
سوم جمادی‌الثانی سالروز شهادت ام الائمه حضرت فاطمه زهرا سلام الله علیها است. شخصیتی كه در طول زندگی مشتركش كمترین مخالفت و نافرمانی نسبت به همسر گرامیش نكرد و در لحظات آخر عمر هم از ایشان حلالیت طلبید. حضرت زهرا سلام الله علیها در كنار نقش همسری، نقش مادری را هم به خوبی برای فرزندانش ایفا كرد. مهمترین نقش ایشان را در حمایت از ولایت می توان بر شمرد آن‌جا كه عده‌ای برای بیعت اجباری به خانه‌اش یورش بردند باز دست از یاری مولایش بر نداشت و وقتی كه همسرش را به زور به مسجد بردند خود را به قبر پدر گرامیش رساند و از ظلم و ستم یاران پدرش شكایت كرد و همین مسئله باعث لرزیدن ستون‌های مسجد شد بطوری كه حضرت علی علیه السلام سلمان را مأمور كرد تا همسرش را از نفرین امت منصرف كند. در مدتی كه بعد از رحلت پیامبر زنده بودند به در خانه انصار و مهاجر می‌رفتند و آن‌ها را نسبت به حادثه غدیر و جانشینی مولای متقیان بیم و اندرز می‌دادند. تنها جوابی كه انصار و مهاجر برای شانه خالی كردن از مسؤولیت تراشیدند این بود كه شما دیر آمدید اگر زودتر می‌آمدید ما با شما بیعت می‌كردیم. گریه‌های فراوان این بانو چنان مدینه را دچار ناراحتی كرده بود كه همسران انصار و مهاجر نزد فاطمه زهرا سلام الله علیها آمدند و درخواست نمودند كه ای فاطمه! یا شبها گریه كن و روز‌ها استراحت یا روزها گریه كن و شب‌ها استراحت.
سرانجام بعد از 95 روز تحمل درد و ناراحتی ناشی از ستم‌ها به امام و مقتدایش، تحمل درد و ناراحتی از فراق پدر گرامیش، دنیای پر از زر و زور را به اهلش واگذار كرد و بعد از اتمام وظایف خود نسبت به مقام عظیم ولایت دار فانی را وداع گفت و در جوار رحمت الهی قرار گرفت. پنهان بودن قبر شریفش بزرگترین دلیل بر مظلومیت خود و همسرش و غصب مقام ولایت است كه تا روزی كه خداوند بخواهد پنهان خواهد ماند.
روز پانزدهم رجب سالروز رحلت بانوی قهرمان كربلا حضرت زینب كبری سلام الله علیها است. بزرگترین ویژگی در زندگی این بانو همراهی با ولایت است. برادرش را بخاطر امام بودن اطاعت كرد و هیچ‌گاه به خود اجازه نداد كه از امامش جدا شود گرچه عده‌ای این كار را ـ چه در مدینه، چه در مسیر رفتن به مكه و چه مسیر رفتن به كربلا و چه در كربلا و چه در روز عاشورا ـ انجام دادند و امامشان را رها كردند. نقش برجسته و سنگین زینب كبری سلام الله علیها در روز عاشورا ـ به خصوص عصر عاشورا ـ و شام غریبان تجلی پیدا كرده است و سخنرانی‌های آتشین در كوفه و در مسیر شام و در كاخ یزید، همگی حكایت از احساس وظیفه كردن و انجام دادن آن به بهترین شكل در برابر امام خود دارد. یاری كردن امامش تا عصر عاشورا ـ كه امام حسین علیه السلام و برادرش است ـ و یاری نمودن امام دیگرش از عصر عاشورا تا زمان رحلتش ـ كه امام سجاد علیه السلام و برادرزاده‌اش است ـ برای همه مردان و زنان مسلمان الگوی شایسته‌ای را به تصویر می‌كشد.
13 جمادی الثانی مصادف است با رحلت ام البنین سلام الله علیها. ارتباط این بانو با حضرت علی علیه السلام از مشورت حضرت با برادرش عقیل آغاز می‌شود. عقیل برادر نابینای امام ـ كه مسلط به انساب عرب بود ـ در پاسخ به درخواست امام علی علیه السلام برای معرفی همسری شجاع و نترس كه فرزندی رشید و برومند به دنیا آورد فاطمه كلابیه را معرفی می‌كند. این بانو بعد از ازدواج با حضرت صاحب 4 فرزند پسر می‌شود ایشان در پرتو نورانیت امیر المؤمنین علیه السلام فرزندان را به خوبی تربیت می‌كند و برای روز مهم عاشورا آماده می‌كند. گرچه امكان حضور در كاروان كربلا را پیدا نمی‌كند اما هر 4 پسر خود را به یاری امام زمانش می‌فرستد و به آن‌ها سفارش می‌كند كه در جانفشانی و دادن جان ذره‌ای كوتاهی نكنند. اطاعت كامل و مطلق این 4 پسر رشید را در عصر تاسوعا می‌توان مشاهده كرد آن‌جا كه شمر از ترس حضور این فرزندان رشید و شجاع در سپاه امام حسین علیه السلام به وحشت می‌افتد و تنها چاره راه را در دادن امان به آن‌ها می‌بیند بزرگ این 4 برادر حضرت ابوالفضل العباس به اصرار امام حسین علیه السلام پاسخ شمر را چنان كوبنده می‌دهد كه او را از پیشنهاد خود منصرف می‌سازد. در روز عاشورا هم حضرت عباس در ابتدا برادران خود را راهی میدان می‌كند با این نیت كه شهادت من پس از نشستن داغ شهادت تك تك شما بر دلم اتفاق بیفتد تا اجر و ثواب دفاع من از ولایت بیشتر شود.
انشاء الله بتوانیم همه ما در همراهی با ولایت ـ چه در زمان حضور امام و چه در زمان غیبت امام و تبعیت كامل از ولایت فقیه ـ هیچ‌گاه دچار لغزش و كوتاهی نگردیم و وظیفه خود را خوب بشناسیم و خوب عمل كنیم.

محمد جواد كمار ـ دوماهنامه امان شماره 17