نشریه امان

آیت الله كشمیری در 1343 ه‍ . ق در یک خانواده روحانی و سیادت در نجف اشرف چشم به جهان گشود، در اوان جوانی در دروس عالی خارج فقه و اصول اساطین حوزه کهن نجف، همچون آیات عظام سید ابوالقاسم خویی، سید عبدالأعلی سبزواری، شیخ علی محمد بروجردی و میرزا حسن بروجردی حاضر شد و با جدیت و تلاش شگرف، به تحصیل علوم ومعارف اسلامی همت گمارد و در اندک زمانی از آیت الله خویی اجازه اجتهاد دریافت نمود. در مسائل معرفتی و سلوکی نیز همزمان با سیر مراتب عرفانی با اجازه اساتید خود به تربیت و راهنمایی برخی سالکان همت گمارد.
در اوائل زمامداری صدام حسین، روزی از مرحوم کشمیری درباره وی سؤال می‌شود؛ او می‌فرماید: «اِنه کلبٌ عقورٌ» یعنی او سگ گزنده است. چند روز بعد یکی از نزدیکانش اطلاع می‌دهد که نام وی در لیست سیاه دستگیر شوندگان داخل شده و به زودی به سراغ وی خواهند آمد، بدین سبب ایشان تمام خانه و زندگی‌اش را رها ساخته و به همراه خانواده مخفیانه به ایران مهاجرت می‌کند، ولی از بخت بد در مرز ایران و عراق در پاسگاه بازرسی، تمام نوشته جات و دفاتر وی که مهم‌ترین آنها دفتر تقریرات درس اخلاق شیخ مرتضی طالقانی بود، ضبط می‌شود و ایشان با دست خالی وارد ایران شده و در شهر قم اقامت می‌کند. از آن سوی در نجف اشرف هم مزدوران بعثی، منزل وی را غارت کرده و سپس ویران می‌سازند.
مرحوم کشمیری پس از ورود به قم، شیوه انزوا و گوشه گیری را انتخاب کرد، به طوری که در این مدت مدید، جز عده‌ای، کسی ایشان را نمی‌شناخت.
ایشان در ایران نیز مطابق روال پیشین خود به تربیت نفوس مستعد پرداخته و در این مدت تعدادی از طلاب فاضل را در این راه راهنمایی نموده که به حمد الله از ذخایر معنوی حوزه علمیه قم به شمار می‌روند. در عین حال درب منزل وی همیشه به روی عموم سالکان و طالبان حق باز بود و وی گاهی با بیان مطالب معنوی و بیشتر اوقات، گاه با سکوت خود به ارشاد و راهنمایی پویندگان راه دوست می‌پرداخت. آن‌چه در ذیل می‌آید، گوشه‌ای از سخنان ره‌گشای ایشان است.
امتحان است
یکی از افرادی که با آیت الله کشمیری محشور بود و زنش به بعضی امراض مبتلا بود، خدمت استاد عرض کرد: نزد عده‌ای از اولیای الهی رفتم و هر کدام دستوری دادند و انجام دادم، اما نتیجه‌ای نگرفتم. آیا این مشكل خانواده، اثر گناهانم هست که او خوب نمی‌شود؟
ایشان فرمود: این مسئله برای شما امتحان است، اگر صبر کنید خداوند در عوض عطای بزرگی به شما خواهد داد.
مجالست، اثر سوء دارد
افرادی که در علوم غریبه مانند سحر و رمل و ...کار می‌کنند، کارشان گرفتاری دارد؛ حتی گاهی مجالست و معاشرت با آنها هم تأثیر خوبی ندارد.
قرآن بخوان
استاد می‌فرمود: در خانه قبلی ( کوچه آبشار قم) یک نفر نزدم آمد. او گرفتاری داشت و از زنش خیلی ناراحت بود.
از من دوایی برای رفع این گرفتاری خواست. گفتم: شما قرآن بخوانید قضیه حل می‌شود. آن مرد گفت: دو سال است لای قرآن را باز نکردم!
دكتری با سیرت انسانی
فرمود: یک نفر از پزشكان به نام دکتر سید محمد ... بود، تسبیح به دست، سیرت انسانی داشت، و از ایشان تعریف کردند.آن دکتر از سادات به شمار می‌رود، یکی از اوصاف او این است: هر روز به عدد مهدی(عج) 59 تومان صدقه (پول آن زمان) به نیت امام زمان(عج) صدقه می‌داد. نوعاً حرم حضرت معصومه سلام الله علیها مشرف می‌شود، اهل ذکر و توسل و روضه‌خوانی هست.
پرسش‌هایی از آیت الله كشمیری
ـ آیا بعد از دیدن حقایق و معانی، باز کسی می‌شود به مقامات ظاهری دنیا دل ببندد؟
ج: اگر کسی واقعاً حقایق را دید، به مطالب صوری و دنیوی دل نمی‌بندد، اگر دل بست، عارف حقیقی نیست و فانی در حق نشده است.
ـ چه کار کنیم تا با خدا رفیق شویم؟
ج: حالت توجه به او داشته باشید تا با خدا رفیق شوید، نه تنها او رفیق است بلکه شفیق هم می‌باشد.
ـ چه چیزی باعث رشد معنوی انسان می‌شود؟
ج: تقوا، نه صورت تقوا، بلکه حقیقت تقوا را داشته باشد.
ـ برای رسیدن به راه واقعی چه چیزی لازم است؟
ج: استقامت. «ان الذین قالوا ربنا الله ثم استقاموا تتنزل علیهم الملائکة» با زحمت و استقامت می‌توان به جایی رسید و گرنه نخواهد رسید.
ـ خیلی‌ها می‌گویند عصر جمعه و شب شنبه غمگین است؟
ج: چون روز جمعه روز امام زمان(عج) است و اعمال شیعیان را می‌نگرد، محزون می‌شود، او مصدر است پس مشتقات او هم به حزن او محزون می‌شوند.
ـ رمز موفقیت را در چه می‌دانید؟
ج: نشستن با بزرگان و نماز شب.
ـ چه کار کنیم به حضرت بقیة الله(عج) نزدیک شویم؟
ج: روزی یک ساعت با حضرت خلوت کنید، در جای خلوت زیارت سلام علی آل یاسین بخوانید، المستغاث بک یابن الحسن و المستعان بک یابن الحسن به عدد زیاد بگویید. یا صاحب الزمان ادرکنی یا صاحب الزمان اغثنی بگویید. توسل به او پیدا کنید تا رفاقت با حضرت زیاد شود.

آیت الله سّید عبدالکریم کشمیری ـ دوماهنامه امان شماره 20