در قسمتهای قبل، هفت وظیفه از وظایف یك منتظر حقیقی مورد بحث و بررسی قرار گرفت. در این شماره به ادامه آن وظایف میپردازیم.
8. ارتباط مستمر با مردم
در نظام اسلامی مردم مهمترین نقش را دارند؛ از نظام حكومتی گرفته تا نظام خانوادگی، همه و همه، بستگی به پذیرش و حمایت مردم دارد. مردمند كه نظامی اسلامی را قبول كرده و یك حاكم اسلامی را هم برای آن انتخاب میكنند. اگر مردم حاكم اسلامی را نخواهند، كسی نمیتواند بر آنها تحمیل كند، همان طور كه امام اول شیعیان حضرت علی علیه السلام به سبب عدم همراهی مردم، بیست و پنج سال خانهنشین شد. لذا ضروری است كه یك منتظر واقعی با مردم ارتباط مستمر داشته باشد و آنها را برای پذیرش حكومت جهانی كه یكی از شرایط تحقق آن همین پذیرش عمومی و جهانی است، آماده كند. اگر یك منتظر، با مردم ارتباط نداشته باشد، چگونه میتواند اولاً آنها را آماده كرده و ثانیاً برای تأمین مصلحت عمومی و پاسخ دادن به سؤالات و ابهامات، برنامهریزی كند و آنها را در مسیر و جاده انتظار قرار دهد.
خوب است در اینجا به این نكته اشاره كنیم كه یكی از آفتهای یك منتظر حقیقی آفت مسئولیت زدگی است. منتظران مهدی موعود(عج) هر چند بر مسئولیتهای كلیدی و مهم دست مییابند، ولی نه خود را فراموش میكنند و سرمست ریاست میشوند و نه مردم را. كارهای فراوان و مهم و مسئولیتهای زیاد باعث نمیشود، كارهای مردم بر زمین بماند و مردم در گرفتاریهای خود معطل شوند و با آنها دست و پنجه نرم كنند. امام علی علیه السلام در نامه 53 نهجالبلاغه خطاب به مالك اشتر، روند كاری حاكم اسلامی را با مردم مشخص میكند.
منتظران واقعی، امروز در برابر خداوند و مردم مسئولیت دارند. سرپرستی این هدایت و این بیداری و زمینهسازی برای قیام جهانی، با منتظران است كه اگر كوتاهی كنند باید جوابگو باشند. حضرت رسول صلی الله علیه و آله میفرماید: «كسی كه سرپرستی امری از امور مسلمین را به عهده گرفت، خداوند در حاجات او نظر نمیكند تا اینكه آن شخص، در حاجات مردم نظر كند و حقوق آنان را بپردازد».
بنابراین ارتباط مستمر با مردم و در خدمت مردم بودن، مسئولیت سنگینی است كه یك منتظر بر عهده دارد. همانطوری كه رهبر كبیر انقلاب فرمودند «اگر به من بگویند خدمتگذار، بهتر از این است كه بگویند رهبر؛ رهبری مطرح نیست، خدمتگذاری مطرح است. اسلام، ما را موظف كرده كه خدمت بكنیم».
نگهداشتن مردم بر جاده اسلام، از سختترین مسئولیتها و دشوارترین كارهای برای یك رهبر و متدینین و منتظرین آن جامعه است. همان كاری كه عاشوراییان به رهبری امام حسین علیه السلام انجام دادند تا مردم بفهمند و بیدار شوند كه از مسیر اسلام منحرف شدهاند و در حال سقوط در دره گمراهی هستند. بعضی وقتها یك منتظر به خاطر اینكه درخت اسلام از بییاوری خشكیده نشود و بخواهد یاور جمع كند، باید از خود بگذرد و خونش را تقدیم كند. این یكی از درسهایی است كه عاشوراییان به منتظران یاد دادهاند و نمونه آن در هشت سال دفاع مقدس به خوبی تجربه شد و هزاران شهید داغ شهادت بر دل یتیمان، مادران و پدران و همسران خود گذاشتند تا مسیر اسلام بی رهرو نماند.
به دوش كشیدن این بار امانت، قدرت و تحملی فراوان میخواهد و مستلزم داشتن صلاحیت، هوشمندی و توان تدبیر، تعقل و فراست است. آری امانت داری و مسئولیتپذیری خیلی سنگین است. مخصوصاً آمادهسازی برای سربازی در قیام جهانی كه كار سادهای نیست، چرا كه اگر چنین بود اكنون خیلیها خود را آماده كرده بودند و ظهور حضرت هم خیلی زودترها تحقق پیدا میكرد. یك منتظر علاوه بر آمادگی خود، در همین حین باید با مردم ارتباط مستمر داشته باشد تا آنها را هم آماده كند و البته این امر، نیاز به صلاحیت، هوشمندی، تدبیر، تعقل و صبر دارد.
مراد امیدی میرزایی و روح الله امیری ـ دوماهنامه امان شماره 20